The end of drinking!

Konu: The end of drinking! Cuma Mart 11, 2011 11:37 am

xx

Daniel Jud - Arianna Lucy Warren

The End Of Drinking!

NewYork'un yorgunluğunu atmak için bu gece yanlız başıma içmeye karar verdim. Hemde sarhoş olana kadar. Birden umutsuzluğa kapılmıştım. Burada yaşamak gerçekten zordu. Newyork'un dışarıdan gözüken muhteşem eğlenceli hayatı bir süre sonra monotonlaşıyor gerçekten. Hayatım boyunca sürekli burada yaşadım. Tamam gezdim ama yine de ben NewYork'luyum. Nereye gidersem gideyim bir ayağım burda. Buradan kurtulmak için yapabileceğim tek şey ailemin soyadını ve mirasını reddedip başka bir ülkeye yerleşmek ki ben bu zamana kadar bu zenginliğe alışmışken hayatta yapamazdım. Mahkumdum buraya. Ama bu mahkumluğumu bu gece içerek unutacaktım.

Bar Quella'dan çıktığımda saat 12.30'du. Vale'nin çağırdığı taksi'ye binmek yerine yürüyeceğimi söyleyip yola çıktım. Times meydanında sarhoş bir şekilde yürüyecektim. Başıma neler gelecekti bilmiyorum ama bu gece eve gidip sızıp kalmayacaktım. Hem zaten Times çok da uzak değildi. 10 dakika içinde orada olacaktım. Tabi bu halde ne kadar hızlı gidebilirsem. Sersem sersem yürüyerek 20 dakika sonra Times'a varmıştım. Burası gerçekten çok kalabalıktı. Birden rüzgar esti ve üzerimdeki cekete sarınma isteği duydum. Bırr... İleri de bir cafe görmüştüm. Oraya oturup bir kahve içebilirdim. Böylece de ayılmış olurdum ve taksi'yle gidip arabamı alırdım böylece olaysız bir şekilde eve varabilirdim. Ama bu gece canım olay istiyordu. Birden aklıma şarkı söylemek geldi. Bağıra bağıra şarkı söyleyecektim. Love hurts but sometimes it's a good hurt and it feels like I'm alive ... Love sings when it transcends the bad things have a heart and try me cause without love I won't survive la la la!! Herkes bana bakıyordu bense yere oturmuş ağlamaya başlamıştım. Bu şarkıyı çok sevdiğim Leo'dan ayrıldığımda dinlemiştim. Bitanecik sevgilimden... Uzun bir birlikteliğimiz olmuştu. Onu unutmak bayağı zordu. Ama şimdi unutamadığımı anlıyordum. Kumral saçları ve kahve rengi gözleri yine aklıma gelmişti. Ellerimi saçlarında karıştırmam onun bana yapma bozucaksın demesi... Keşke burada olsaydı. Benim bu hale gelmeme engel olurdu. Bunları düşünmek beni daha da kötü yapmıştı. Yanıma yaklaşan birkaç kişiyi fakettiğimde bağırdım ve uzaklaştırdım. Başkalarının yardımına ihtiyacım yoktu. Leo'dan ayrılırken de yanlızdım şimdi de böyle olacaktı. Zor da olsa ayağa kalkıp çantamı aldım. Ben bu haldeyken çalmamaları büyük bir incelik. Sanırım hırsızlar bile bana acımıştı. Teşekkürler Times! Tekrar yürümeye başlamıştım. Ama hala gözlerimden yaşlar akıyordu. Silme ihtiyacı duymamıştım. Duymuyordum. Bu gece göz yaşlarımı saklayamayacak kadar aciz durumdaydım. Sanırım yle bir dalmıştım ki görmemiştim ve şuan yerdeydim. Ah kahretsin! Duvarı bile göremeyecek haldeydim. Birden meydan da duvar olmayacağı aklıma geldi. O zaman kesinlikle birine çarpmıştım. Kolunu bana uzatan kişinin yüzüne bakmadan elini ittirdim ve ''Seni aptal! Dikkat etsene biraz!'' diye bağırdım. Ama asıl aptal olan bendim çünkü dikkatli olmayıp bana çarpmasına neden olmuştum. Aptal Lucy! Aptal!!

Konu: Geri: The end of drinking! Cuma Mart 11, 2011 12:10 pm

Maria'nın evinden çıkarken o hala yataktaydı. Dudaklarına bir öpücük kondurdum ve evini terk ettim. Evi Times Meydanı yakınlarındaydı. Times Meydanı... Burayı gerçekten severdim. Burası benim için ayrıydı. Küçükken hep buralara kaçardım. Annem de beni burada aradı. Ama artık umurumda değildi eski. Yani aslında umurumda olsa bile ben inkar ediyordum.

Yol kalabalık sayılmazdı. Zaten gece olmuştu ve insanlar genelde bu saatlerde ya barların içinde, yada evlerinde olurlardı. Yinede sanki bu meydanın geleneğiymiş gibi, pek çok insan yanımdan geçerken omuzuma vurmayı ihmal etmedi. Sesimi çıkarmadım. Burada çok yürüdüğümden buna alışkındım. Sağda solda sürten kızlara, kızların peşinde koşan erkeklere, uyuşturucu satan yada uyuşturucu içen insanlara... Ama beynim, daha yeni yataktan çıkmaktan biraz bulanık gibiydi. Kesinlikle içmiş gibiydim. Tek farkı, bunu dışarıdan göstermiyordum sanırım. Sağ elimle önüme gelen kıvırcık saçlarımı ittim. Mavi gözlerim etrafta tanıdık birini arıyor gibiydi. Ama içimden bir histe , tanıdık birini görmeyeceğimi söylüyordu sanki. Ama canım eve gitmek istemiyordu. Ne uykum vardı, ne de evde bir işim. Ben bunları düşünürken, birinin bana çarpmasıyla kendime geldim.

Sarışın, masmavi gözlere ve düzgün bir yüze sahip biriydi bu. Küçük sayılırdı. Yani düşmesiyle birlikte yere düşürdüğü kimliğinden henüz ikinci sınıfa gittiğini tahmin ediyordum. Ama daha çok son sınıf birine benziyordu. HJ'nin popüler kızlarını andırıyordu. Oldukça güzeldi. Harika bir fiziği vardı. Kıpkırmızı dudakları kendini her şekilde belli ediyordu. Sıktığı parfümünü her şekilde hissedebiliyordum. O bana çarpmasına rağmen, o yere düşmüştü. Anladığım kadarıyla fazlasıyla sarhoştu. Elimi uzattım. Ama yaptığı tek şey beni terslemek oldu. O sırada boş bir bank ilişti gözüme. Onun bağırmalarını yada söylediklerini umursamadan kucağıma aldım ve banka oturttum. Başını zor tutuyordu. Çantasına baktım. Biraz su vardı. Suyu, soğuk havaya rağmen suratına döktüm. Suratının buruşmasından üşüdüğünü anlayabiliyordum. Ama şimdi biraz ayık gibiydi. "İyi misin?" dedim ve o muhteşem suratına baktım.

Konu: Geri: The end of drinking! C.tesi Mart 12, 2011 10:50 am

Beni dinlememişti ve tek bir hareketle beni kucağına almıştı. Ne yapıyordu bu böyle. Kendini ne sanıyordu acaba. ''Ne yaptığını sanıyorsun sen?? Hemen beni yere indir!'' Hiç tepki vermiyordu. Sağır falan mıydı acaba. '' Hadi ama! Ben tek gecelik bir kız değilim.'' Avazım çıktığı kadar bağırmaya başlamıştım. Bize yaklaşacak insanları sanırım bakışlarıyla uzak tutuyordu ama bana hala cevap vermemişti. Bu durum ne kadar sürecekti bilmiyorum.

Biraz daha yürüdükten sonra boş olduğunu farkettiğim bir banka geldik ve beni oraya oturttu. Tabi kendisi de yanıma. Yarı bulanık gözlerimle onu süzebildiğim kadar süzdüm. Kıvırcık saçları ve mavi gözleri vardı. Kısaca çok tatlıydı. Yeme de yanında yat. Sanırım bunu bütün kızlar istiyordu ve bu gece piyango bana vurmuştu. Onunla yaşayabileceğim şeyleri yarı baygın bir halde düşünürken yüzüme gelen soğuk su'yla irkildim. Kahretsin! Bu gerçekten üşümeme neden olmuştu. Ama biraz da olsa gözlerim iyi görmeye başlamıştı. "İyi misin?" Ses tonu yumuşacık çıkmıştı. Bu gece istediğim herşey vardı. En azından şevkatliydi. Oturduğum yerde dikleşmeye çalıştım ama olmadı. Aksine daha da fazla kaydım. Oldukça aptal göründüğüm aşikardı. '' Eh! Bu son yaptığın şeyden sonra biraz üşümeme rağmen görüntüler netleşmeye başladı. Bunun dışında kafamda koca bir ağrı var.'' Sesimi ciddileştirmek için çok büyük çaba harcamıştım ama pek öyle çıkmamıştı. İdare edecekti. Ayrıca da sarhoş olduğumu biliyordu. Acaba şimdi ne olacaktı diye düşünmekten kendimi alamadım. Bu gece oldukça ateşli geçebilirdi. Birden çantamın dağınık oluşu dikkatimi çekti. Umarım cüzdanım ve telefonum hala içindedir diye geçirdim içimden. Ki büyük ihtimalle de öyleydi. On da hırsız tipi yoktu. Ya da çantamın açık olduğunu görüp de onları almayacak kadar aptal değildi. Ben bunları düşünürken konuşmaya başladı.

Spoiler:

Konu: Geri: The end of drinking! Cuma Mart 18, 2011 9:10 am

Son yaptığım şeyden sonra, onu üşütmüştüm. İnca kolları sularla kaplanmıştı şimdi. Hala tam ayık sayılmazdı. Bana , biraz da kızarak, üşüdüğünü söyledi. Yüzüne su dökmek biraz acımasızca olabilirdi ama, onun yaptığıda doğru değildi. Küçük yaşına rağmen çok içmiş ve sokakta düşe kalka yürüyordu. Eğer bir erkek isteseydi, onu rahat bir şekilde becerebilirdi. Neyse ki, hiçbir sorunla karşılaşmamıştı. Onu tanımamama rağmen, iyi birine benziyordu. Herkesin sorunları olabilirdi. Oda o kafiledendi.

Ceketimi çıkardım ve omuzlarına bıraktım. Hayır deyip, nezaket gösterecek durumda değildi. Üzerine ceketimi koyduğum anda sarıldı ve arkasına yaslandı. Gözleri sanki bana bakmaktan korkar gibiydi. Sürekli etrafa bakıyordu. Şimdi daha ayıktı. En azından onun sözlerine inanabileceğim kadar ayıktı. Başını artık havada tutabiliyordu. Su işe yaramıştı. Hemen yanımızdaki bara girdim. İçerisi gerçekten berbattı. Boğuk içki ve sigara kokusu her tarafı sarmıştı. Öpüşenler, dans edenler, kadınlara sarkan erkekler yada erkeklere sarkan kadınlar... Her yerdelerdi ve bu görüntü pek iç açıcı değildi. Hemen barmenden bir kahve istedim. Benim aptal olduğumu düşünüyor olmalıydı. Bu saate kahve içen birini görmek garip gelmişti ona. Parasını fazlasıyla bıraktım ve çıktım. Dışarıda ayılması gereken biri vardı. Ona kahvesini uzattım ve gülümsedim. Yanına oturdum. "Kimlik, kredi kartları falan. Yerdeydi almıştım. Al" uzattım. Aldı ve çantasına koydu. Yüzümden gülümsememi eksik etmedim. "Adın ne, diye sormayacağım. Kimlikte yazıyordu. Neden bu haldesin?" dedim direk konuya geçerek. Bana baktı. Anlatacağından emindim. Ama yinede merakla ağzından çıkacak sözcüklere baktım.