Tüm olanların kısa özeti.

Konu: Tüm olanların kısa özeti. Paz Mart 20, 2011 7:45 am

x

Aurélia & Arianna

Konu: Geri: Tüm olanların kısa özeti. Paz Mart 20, 2011 8:02 am

Güneşin ruhani varlığı. Her zaman içimi parçalamaya yetiyordu aslında. Zerre kadar o akan sarı ışıklar, o ışıkların saçlarıma vuruşu beni benden alıyordu belki de. Hazırlanışım tam tamına bitmişti. Hazırlanmıştım. Güneşin beni kışkırtmasını seviyordum. Üzerime ince askılı ve diz üstü bir elbise giydim. Ayaklarıma ise beyaz converse giymiştim. Ellerime ise neler mi? En sevdiğim beyaz ojem. Her zaman ellerimi şefkatli ve zarif gösteren ojelerimi de sürmüştüm. Parmağımda ucunda küçük bir kelebek olan taşlı yüzüğümü geçirmiştim. Belki oldukça fazla rahatsız ediyordu beni bu yüzük. O kelebeğin parmağımın diğer taraflarına sıçrayarak beni aniden korkutması hoşuma gitmiyordu. Hızlı bir kararla yüzük olmayan elimi parmağıma götürdüm. Rahatlıkla çıkan yüzüğü parmağımdan çıkardım ve masanın bir kenarına fırlattım. Hızlıca küçük ve beyaz çekmeceme doğru ilerlediğim de çekmeceyi açmaya yeltelendim. Çekiştirdiğim çekmeceği kolaylıkla açtıktan sonra içerisinden kırmızı kutudaki yüzüğümü aldım. Tek taş pırlanta. Bunu ailem birkaç hafta önce bana Milano’dan getirmişlerdi. Tabi Crystal’a da. Parmağıma nazik bir şekilde yüzüğü geçirdikten sonra aynaya baktım ve tam olarak hazırlandığımı anladım.

Hızlıca evin önünde duran şoföre gülümsedim. Güneş onunda sevincini ve neşesini yansıtıyor gibiydi. Adamın havasını ve tavrını bozmak istemedim. Gülümseyerek arabaya binmesini işaret ettim. Arabaya bindikten sonra arka koltuğa bindim ve gülümsedim. “Central Park’a gidelim Alex.” Kısa bir şekilde öksürdüm ve küçük aynadan ona bakmaya çalıştım. “Bilmediğim bir şeyler mi dönüyor ? Çok mutlu görünüyorsun ?” Gözlerimi aynadan çekerek dışarıya baktım. Neyse ki fazla trafik yoktu. Biz yolda ilerlerken fazlasıyla sıkılmıştım. Bu her halimden belli oluyordu. Sıkıldığımı anlayan şoför arabayı daha da hızlı sürmeye başlamıştı. Fazla sürmeden Central Park’a vardığımızda güler yüzlülük ile şoföre gitmesini söyledim. Beni memnuniyetle karşıladıktan sonra arabadan indim ve çimenliklere doğru ilerledim. Hızlıca çimenlikte güneşin ve gölgenin eşsiz bir şekilde buluştuğu kenara oturdum ve Arianna’yı beklemeye başladım. Onu beklemek fazla uzun sürmeyecek gibi görünüyordu. Çünkü o geç kalmamaya özen gösteren birisiydi. Onunla dost olmamın en büyük sebeplerinden birisiydi belki bu da.

Konu: Geri: Tüm olanların kısa özeti. Salı Mart 22, 2011 6:04 am

Güzellik uykuma yatma zamanım gelmişti. Eğer geç kalırsam uyanamayabilirdim ve Aurelia ile olan randevuma geç kalabilirdim. Eğer geç kalırsam da bir nevi ölüm fermanımı imzalamış olurdum. O yüzden hemen banyoya gidip güzellik maskemi yaptıktan sonra yatağıma uçtum. Göz bandımı kaparken son kez derin nefes aldım. Uyumadan önce derin nefes almak uykuya iyi geliyormuş. Bir yerde öyle okumuştum...

Zil sesiyle gördüğüm rüyadan uyandım. Tam hatırlamamakla beraber rüyamda Aurelia'yla birlikteydik. Bana birşeyler anlatıyordu. Sanırım bugün olacakların kısa özetini görmüştüm rüyam da. Aurelia benimle konuşmak istediğini, bir yığın derdi olduğunu falan sölemişti. Yatağımdan kalktıktan sonra hemen duşa girdim. Sadece yüzümü yıkadığım da kendimi salatalık turşusundan çıkmış bir artık gibi hissediyordum. Güzel bir duştan sonra hemen kurulanıp çıplak bir şekilde dolabımın yanına gittim. Mini bir kot etek ve bir omuzumu açıkta bırakan bir t-shirt giydikten sonra aynanın karşısın da dalgalı saçlarıma şekil verdim. Hafif bir makyajdan sonra topuklu ayakkabıları mı da giydim. Son bir kez aynaya baktıktan sonra çantamı da hazırlayıp yola koyuldum. Evi'min önündeki spor arabama atlarken yüzde 90 frikik vermiştim, çünkü etraftaki bütün gözler bana çevrilmişti. Bu erkeklerin bakışlarını üstünüze çekmek için bir yerlerinizi açmanız gerçekten yetrli oluyordu. Gazı kökleyip evin önünden hızlıca uzaklaşırken bakışların kaybolduğuna sevinmiştim. Yola baktığım da kısa süre de Central Park da olacağımı anladım. Çünkü trafik yoktu. Düşündüğüm gibi de oldu. Kısa sürede oraya vardım ve arabamı otoparka götürdüm. Kapıdan çıkarken genç ve yakışıklı otopark görevlisine gülümsedim. Arkamdan iç çektiğini duymak zor olmamıştı. Park'a girdiğim de Aurelia'ya mesaj atacaktım ama ileri de olduğunu görünce telefonumu geri koydum. Yanına gördüğüm de kafası karışıkmış gibi bir haldeydi. Onu tanıyordum. Uzun zamandır arkadaştık. Öpüp sarılırken ''Neyin var tatlım?? Pek de iyi görünmüyorsun.'' cümlem bittiğin de gözlerine bakar hale gelmiştim. Koluma girdi ve birşeyler söylemeye başladı.