This is a f*cking coincidence

Hafifçe tıklatılan kapının sesiyle belki de sabahtan beri ilk kez başını önündeki dosyalar yığınından kaldırabilmişti fakat bu küçücük bir hareket onun neredeyse tüm enerjisini çekmiş gibiydi. Son zamanlarda yaptığı tek şey; çalışmak, çalışmak ve çalışmaktı… Bu gecesi gündüz belli olmayan, yoğun ve bir o kadar yorucu iş temposu içinde neredeyse yaşadığı yeri bile unutacaktı. Eve uğramaz olmuştu, genellikle sabahlara kadar çalışıyor, ülke içine ve dışına e-mailler atıyor, telefon görüşmeleri yapıyor, yeni modeller ve oyuncular bulmaya çalışıyordu ve güneş doğduğunda ise sadık asistanı Melinda elinde birkaç tane büyük boy kahve ve çikolatalı çöreklerle uyandırıyordu. Tabii bu yoğun tempo içinde kısıtlı sayıdaki arkadaşlarından da uzak kalmıştı. Tanrım, Henry… Onu görmeyeli ne kadar olmuştu? Belki beş ay ya da daha fazla. Sevdiklerine önem veren ve sıkı sıkıya bağlı olan bir insan için bu gerçekten bir rekor demekti. Düşüncelerinden sıyrılması için Melinda’nın küçük öksürüğü yeterli oldu. “Kişisel telefonunuza bir mesaj geldi Bayan Swan, yakın bir arkadaşınız olduğu için size iletmeyi uygun gördüm.” Ah, tam da sevdiklerimden bahsederken ne de hoş bir sürpriz böyle keşke yapacak işlerim olmasaydı. “Pekala Mel, telefonu şuraya bırak. İşin bittiyse de çıkabilirsin.” Melinda başını sallayıp odadan ayrıldıktan sonra Pixie aç bir aslanın bir biftek parçasına saldırışı gibi telefonuna saldırdı. Mesaj Aida’dan gelmişti, Tanrıya şükür. Onunla görüşmeyeli de uzun zaman olmuştu ve anlatılacak pek çok şey vardı. Ayrıca biraz içip kafa dağıtmak da ona hayli iyi gelirdi. Önünde duran dosyalara yüzünde çocuksu bir gülüşle beraber dil çıkardı. En yakın arkadaşımdan daha değerli değilsiniz beyin yiyenler. Acil durumlar için ofisinde her zaman bulundurduğu birkaç gecelik ve partilik kıyafet vardı. Dolaba şöyle bir göz attıktan sonra dar, yüksek belli siyah bir etek üzerine de pudra rengi askılı bir bluz geçirdi. Saçlarını fön makinesiyle bir dalgalandırıp fırçaladı ve hafif bir makyaj yaptı. Etrafı biraz dağıtmıştı fakat bunu şu an sorun edemezdi. Arabasının anahtarlarını almaya gerek duymadı, küçük bir çantaya doldurduğu birkaç kişisel eşyayı da alıp kendini New York’un kalabalık sokaklarına attı.

Hem araba trafiğinin hem de yol trafiğinin yoğun olduğu bu akşam saatlerinde taksi bulması bir mucize gibi bir şeydi bu yüzden yavaşça ilerlemeye karar verdi, yolda gördüğü boş bir taksiye binebilirdi. Hafifçe esen rüzgar ve New York’un yavaş yavaş hareketlenen gece hayatı onu biraz keyiflendirmişti. Yüzüne oturttuğu gülümseme sırıtmaya dönüştü ve çantasına uzanıp sigara paketini çıkardı. Ah, evet yeni bir özellik. O kadar çok kahve içmeye başlamıştı ki artık yanında bir şeyler daha olmazsa kusmaya başlayabilirdi. O da sigarayı seçti ve zaman geçtikçe verdiği karardan aldığı mutluluk arttı. İlk başlarda tiksindiği bu şey şimdi onun için en büyük huzur kaynaklarından biriydi. Üflediği dumanın kokusunu bile içine çekiyordu, tam bir tiryaki olmuştu ve bundan kimsenin haberi yoktu. Bakalım ne gibi tepkiler alacaktı? Sigarasını keyifle içip tükettikten sonra saate baktı, biraz geç kalmıştı sanki. Adımlarını sıklaştırdı, minik adımlar attığı halde Kiss and Fly’a gelmesine çok az bir zaman kalmıştı. Kulüp iş yerine tahmin ettiğinden daha yakın olmalıydı.

Nihayet sokaklara kadar taşan müziğin sesini duyduğunda geldiğini anladı. İlk girdiğinde kapının önünde şöyle bir durup içeriye göz gezdirdi pek de kalabalık sayılmazdı. Gözleri barda yalnız başına oturan genç kadına takıldı, bu Aida olmalıydı. Kendi kendine sessizce gülüp adımlarını o yöne doğru çevirdi. Elini hafifçe Aida’nın omzuna değdirdi. Onu gören Aida’nın sevinç çığlıkları ve sarılışını tüm kederini atmış gibiydi, en yakın arkadaşını fazlasıyla özlemişti. Kucaklaşmanın ardından kendini Aida’nın hemen yanındaki tabureye bıraktı. “Pixie nasıl gidiyor? Yani görüşmeyeli uzun zaman oldu biliyorsun.” Kesinlikle çok uzun zaman olmuştu, Aida ise her zamanki gibi güzel ve bakımlı kalmayı başarmıştı kendisinin aksine. Arkadaşının sorusuna cevap vermeden önce kendisine sek bir viski söyledi. “Pek de iyi gittiği söylenemez, fazla yoğun…” diyebildi ilk önce. “Ayrıca yorucu ve tüm hayatımı alt üst etti, seninle görüşemiyorum, Henry ile görüşemiyorum. Tanrım kimse ile görüşemiyorum.” diyerek sözlerini noktaladı. “Peki sen nasılsın canım arkadaşım?”