Glee Club - Masks Of Talent

& Örnek Rp:

Küçüklüğünden beri sayısını hatırlayamayacağı kadar seçmeye katılmıştı Pamela. Bu yüzden heyecan denen o duyguyu kontrol etmek konusunda ustalaşmıştı. Mükemmeliyetçi yapısından ötürü söyleyeceği parçayı uzun süredir milyon kez prova etmişti ve amacının sadece kulübe girmek olmadığı belliydi. Pamela, her şeyin en iyisini isterdi ve en iyiye ulaşmak için tek yolun çalışmaktan geçtiğini bilirdi. Pam'in amacı sadece kulübe girmek değil, aynı zamanda jürinin gözüne girmekti. Onun amacı sadece kulübe girmek değil, kulübün bir numarası olmaktı. Gerçi Blythe varken bu iş biraz zorlaşıyordu, yine de rekabet duyguları Blythe hariç tüm kulüp üyelerine karşı geçerliydi. Topuklu, klasik siyah Chanel ayakkabılarından çıkan adım sesleri okulun zemininde belli bir ritimle yankılanırken, o da ritme uygun olarak sağ elini şıklatıyordu. Zihninde notalar uçuşuyor, yüzü tatminkar bir şekilde yukarı kıvrılmış dudaklarıyla daha da kendinden emin gözüküyordu. Sola doğru dönüp, büyük tiyatro salonunun kulisine ilerledi. Heyecanlarını bağırarak ve çığırarak diğer kız arkadaşlarıyla paylaşmayı deneyen acemilerin arasına karışmak istemiyordu, yine de onları da fazla küçümsemiyordu. Kendisinin ilk seçmesini adı gibi hatırladığını fark edince bir an o sahneler tekrar gözünde canlandı. Henüz 4,5 yaşındaydı, küçük kalbi atması gerekenden belki de yüz kat daha hızlı atmalıydı; ancak o gayet sakindi. Yedisinde neysen yetmişinde osun derler. Pamela, ilk seçmesinde dahi heyecanlanmamıştı, belki seçmenin ne demek olduğunun farkında bile olmadığı için olabilirdi, yine de kendinden emin bu gülümsemesi aynı şu anki gibi yüzünü kaplıyordu. O zamandan bugüne kadar geçemediği tek bir seçme, dereceye giremediği tek bir yarışma, istediği rolü almadan geçen tek bir gösterisi olmamıştı. Belki de bu iş için doğmuştu, profesyonelliğin getirdiği rahatlığı vücudunun her bir hücresinde hissediyordu. Zaten profesyonel olamayacağı bir konuya girişmeyi sevmezdi. Kendini beğenmiş biri değildi, yanlış anlamayın. Sadece en iyisini isteyen mükemmeliyetçi birisiydi. Fazlasıyla bilgeydi, çünkü fazlasıyla deneyimi olmuştu. Bu nedenle de anaç yapısı kuvvetlenmişti, acemi kişileri küçümsemez aksine onlara yardım etmeyi severdi. Yaşına göre fazlasıyla olgun olmasının sebebini de yetiştirilme şekline bağlıyordu. Annesi ve babası da onun gibi disiplinli, tertipli, mükemmeliyetçi insanlardı. Onlara borçlu olduğu çok şey vardı, ikisini de çok seviyordu. Bir kez daha gülümsedi hayatının güzelliğine. Tam olmasını istediği gibi.

Sırası geldiğinde siyah zeminli büyük sahnenin ortasına geçti. Alışılmadık bir şey değil, karşısında dizilmiş jürilere kendinden emin ifadesiyle baktı. Ukalaca değil, tamamen sıcakkanlı bir şekilde gülümseyerek konuşmaya başladı. "İyi günler dilerim. En sevdiğim müzikallerden biri olan Bye Bye Birdie'nin Spanish Rose şarkısını seslendireceğim. Umarım hoşunuza gider." Son cümlesinin Pamela dilindeki çevirisi 'Hoşunuza gideceğine eminim.'di. Yine de fazla açıksözlü olup, patavatsızlık yapmaya gerek duymuyordu. Elindeki notaları, piyanist çocuğa verdi. "Sana güveniyorum." dedi o iç ısıtan ve güven veren tebessümüyle. Tekrar sahneyi ortaladı, derin bir nefes aldı ve piyanist çocuğun parmakları tuşlarda dans etmeye başladıktan birkaç saniye sonra güzel sesini sergilemeye başladı.

"I`m just a Spanish tamale according to Mae
Right off the boat from the tropics far far away
Which is kind of funny
Since where I come from is Allentown, Pa.
Spanish!
Ok, may I`ll be Spanish
Right after I`ve married Alberto"

Şarkının ilk kısmı tamamen sesinin güzelliğini sergilemeye göre değildi. Daha çok rol yapmayı ve mimik kullanmayı gerektiriyordu. Müzikaller konusunda da bir usta olduğundan, mimiklerini ve İspanyol aksanını mükemmel bir şekilde yapıyordu. El ve kol hareketleri, yüz kaslarını oynatma ve bakışlarını kullanmadaki uzmanlığı nedeniyle bu eğlenceli şarkı daha da eğlenceli bir hale gelmişti.

"I`ll be the toast of chi-chi Costanango,
And all day long my castanets will click!
I`ll hide behind my fan and do the tango!
I`ll be so Spanish it`ll make you sick!
I`ll eat the tacos and the enchilada!
I`ll drink Tequila till I feel no pain!
The only song I`ll sing will be `Granada`!
I`ll be more `espanol` than Abbe Lane!"

Sahnenin her kısmını kullanarak hem rol kabiliyetini, hem de senini ortaya koyuyordu. Jürilerin gülmelerinden bu işin iyiye gittiğini fark etmişti. Gözlerine girdiğine emindi, böyle bir performanstan sonra hele. Sahnenin üzerindeki sandalyeye oturarak, İspanyol tarzı hareketleriyle söylediği parçaya can katıyordu. Özellikle de, kendisinin hazırladığı kastanyetli solo kısımda, latin danslarındaki ustalığını da gösterecek şekilde hem seksi hem eğlenceli bir dans sergiledi, son kısmı söyledikten sonra da Broadway'in başrol oyuncularından öğrendiği şekilde seyircilerine selam verdi.