Kısasa Kısas

Sabahın ilk ışıkları tavandaki penceresinden içeri süzülmeye başladığında Alieer çoktan uyanmıştı. Uzun bir süre aynı karşısında oturmuş ve yüz hatlarını seyretmişti. Her gün, bir diğerinden farklı görünmek tereddüdü de beraberinde getiriyordu. Bir süre başparmağını yüz hatlarında gezdirdi. Henüz kimse uyanmamışken yapabileceği tek şeyi yapıyordu; Kendisiyle yüzleşmek… Ruhu çoktan atlatmıştı bu süreci ama yüzü her gün yabancılaşarak direnmeyi sürdürüyordu. Saatler sonra aynanın karşısından kalktı ve çalışma masasına giderek senaryoyu eline aldı. Son bir haftadır aynı sözleri tekrar ettiği için parantezlerin içinde yer alan bölümleri bile ezberlemişti. Juliet’in kaderine ağladığı bölümü açtı ve bir süre sayfayı gözden geçirdi. Normal oyunda böyle bir bölüm olduğunu bile sanmıyordu. Dün bütün gece hangi rolü seçmesi gerektiğine karar vermeye çalışmıştı. Marianna rolü için fazla gururlu Juliet için de fazla gösterişliydi. Dünden beri aklını kurcalayan Isabella’nın keşiş sandığı dükle olan resmine baktı ve yazıcının aktığı yerleri düzeltmeye çalıştı. Isabella rolüyle fazla göz önünde olmaktan korkuyordu. Zaten bu kadar iddialı bir rol için fazlasıyla insan başvuracağından seçilmemekten de korkuyordu. Geliri çocukların yararına olacak bu tarz bir gösteri de yer almak ve gösteriye katkıda bulunmak tam da vicdanına ilaç gibi gelecek bir şeydi. Yine de fosforlu kalemiyle Isabella’nın konuştuğu yerleri çizdi ve sayfaların bir kısmını katladı. Ardından artık giyinmesi gerektiğini düşünerek dolabına yöneldi. Saf ipekten dokunmuş oldukça şık krem renkli üstü dolabının yeni ütülenenler kısmında Alieer’a sırıtıyordu. Bu yüzden fazla kararsızlığa düşmeden onu ve kontrast renklerin bir arada kullanıldığı ince ve uçuşan kumaştan eteğini aldı. Giyindikten sonra bir sürü kopçayla şekillenmiş olan kahverengi kalın kemerini de bel hizasına bağladı. Saçlarını iki yanına salıp aynaya baktıktan sonra Isabella rolü için özgüveninin bir kısmı yerine gelmişti. Krem renkli topuklu ayakkabılarını ayağına geçirdikten sonra ayna karşısında neredeyse kusursuz görünüyordu. Makyajdan her zamanki gibi uzak durdu ve saat henüz sekiz olmasına rağmen kahvaltıya indi.

Aşağıya indiğinde hizmetçiler bile göz önünde değildi. Alieer dışındaki aile fertleri ondan önce kalkmadığından hizmetçiler de bu duruma alışmıştı. Alieer ağır adımlarla mutfağa gitti ve kendisine bir bardak süt doldurdu. Yanında da birkaç tane üzüm tanesini ağzına attı ve günün en önemli öğününü de bu şekilde atlatmış oldu. Ardından tekrar yukarı çıkarak çantasını ıvır zıvırla doldurmaya başladı. Herhalde dünyanın sonu gelse sırf çantasının içindekilerle bir yıl yaşayabilecek sayılı insanlardandı. Eğer sıkılırsa okumak için iki tane romanı, birkaç peçete paketini ve su şişesini attı çantasının içine. Ardından Shakspeare’in hayatını anlatan bölümün açık olduğu ipod’unu da çantasının içindeki kılıflardan birisine yerleştirdi. Topuklulara karşın önlem olması için iki tane yara bandını da çantasındaki ağrı kesicinin yanına koydu. En sonunda yanına telefonunu da almayı akıl edince gitmeye hazırdı. İçindekilerle ağırlaşan çantasını koluna taktı ve bir tomar saman kâğıdından oluşan senaryoyu da eline aldı.

Evden dışarı çıktığında tahmin ettiğinin aksine şoförleri Wilson kapıda değildi. Ela gözleri şaşkınlıkla büyüdü. Alieer şoförleri Wilson’u neredeyse doğduğundan beri tanıyordu ve o yaşlı adamı çok severdi. Hemen içeri dönerek hizmetçilerden birisini uyandırdı. Uyku sersemi kız zar zor Wilson’un işten ayrıldığını söyleyebilmişti. Normalde olsa Alieer bunun öfkesini evdeki bütün insanlardan çıkarırdı ama zamanı bu kadar dar iken, kızın uyumasına izin verip evden ayrıldı. Kendi arabasıyla gitmekten başka çaresi yoktu. Zaten yaşından hayli büyük gösterdiği için hiçbir polis Alieer’ın ehliyetsiz olduğunu düşünmezdi. Packard’ına bindi ve aklında birçok düşünceyle yol almaya başladı. Az kalsın bir düzine yayayı ezip geçiyordu. Hatta ezip geçmekten de öte, neredeyse onları da beraberinde St. George tiyatrosuna götürüyordu. GPS’in yardımıyla yarım saten az bir süre içinde tiyatroyu buldu ve arabasını otoparka park ederek birçok adayın beklediği salona yöneldi. Salon neredeyse tıka basa doluydu. Etraftaki herkesin elinde birer kâğıt parçası görünce her şeyin merkeziymiş gibi duran şişman kıvırcık saçlı kadına doğru yönelerek bir kağıt aldı. Sonunda oturmak için bir yer bulduğunda kâğıdına bakma fırsatı edinebilmişti. Kâğıtta sadece parlak renklerle rollerin isimleri ve kâğıdın sahibinin giriş sırası yazıyordu. Alieer kartında dört yazısını görünce sevindi. Biraz önce kadından kâğıt almak için hoş sözler söylemesi işe yaramış olmalıydı. Tam tekrar senaryoya dönecekti ki kendisine doğru büyük bir hiddetle yaklaşan esmer* bir kız gördü…

Alieer, Brianna’yı görmenin verdiği şaşkınlıkla dona kalmıştı. Ne yapması gerektiği konusunda hiçbir fikri yoktu. Bu yüzden kız yanına gelip bir ton saçmalık söylediğinde ve Alieer’a sanki ondan üstünmüş gibi baktığından sustu. Alieer bir süre düşündükten sonra bu sefer kızı takmamaya karar vermişti. Ne de olsa seçmeler için gelmişti ve aklını bölmesine hiç gerek olmadığını düşünüyordu. Derin nefesler aldı ve senaryoya göz gezdirmeye çalıştı. Yine de aklı bir türlü odaklanamıyordu. En azından Isabella rolü için odaklanamıyordu. O da Hâkim Angelo’nun lafları üzerinde biraz göz gezdirdi. Angelo kötü ruhlu karakter olmasına rağmen Alieer’ın oyunculuğuna uygun şekilde biçimlendirilmişti Shakspeare tarafından… Onda, kızın her zaman aradığı tutku ve şehvet vardı. Isabella’ya karşı şehvet hissediyordu, Mariana’ya karşı şehvet hissediyordu ve hepsinden çok adalet kavramına karşı şehvet hissediyordu. Normalde Isabella için gelmişti ama birçok oyunda başka replikleri okuyarak herhangi bir role aday olunabiliyordu. Alieer da bunu denemeye karar verdi. Zaten her role çalışmış olmasına rağmen Angelo’nun sözlerini yeniden okudu ve çağırıldığında geniş salondan içeri girdi. Salon hatırladığından daha genişti. Önceden ailesiyle birkaç gösteriyi izlemek için gelmişlerdi St. George tiyatrosuna. Zaten Alieer’a tiyatro sevgisini aşılayan küçükken gittiği bu oyunlardı. Herkes gibi sürekli kendisini başrolde hayal etmezdi. Tam tarsine ne zaman tiyatroya gitse perdenin minik yırtığından bir adam görürdü. Hatırladığı kadarıyla bıyıklı ve oldukça yaşlı bir adamdı bu. Alieer oyunun sonuna kadar adamı izler ve gözleri ne zaman kesişirse içten bir şekilde gülümserdi. Bu yüzden kendini tiyatroda hep bu adam olarak hayal ederdi. Delikten bütün oyunları izlemenin ve kendisine bakan çocuklara gülümsemenin çok eğlenceli olduğunu düşünüyordu. Geçenlerde o adama benzer evsiz birini görene kadar da fikri böyleydi…

Jüriye hafifçe göz gezdirdi. Kafasında sadece Fransızlarda ve gösteriş düşkünlerinde olan türden şapka takmış bir adam jüri masasının en solunda oturuyordu. Sürekli kalemini ağzına götürüyor ve birkaç kere dişledikten sonra masasının üzerine bir şeyler karalıyordu. Adamın yanında kemikleri sayılan, esmer bir kadın oturuyordu. Jürideki üçüncü koltuk ise boş olarak sahibini bekliyordu. Alieer tam ne yapması gerektiğini düşünürken sağ tarafından bir kadın çıkageldi. Birçok amaçsız teknolojik donanımla dolu olan bu kadın elinde bir de liste taşıyordu. Alieer’ın ismini teyit etmek istercesine tekrar etti ve genç kız sadece kafasını sallamakla yetindi. Kadın sahneye çıkınca hangi rolü oynamayı dilediğini ve neden bu rolü seçtiğini açıklamasını söyledi. Alieer bunları söyledikten sonra üçüncü jüri üyesi de aralarına katılacakmış kadının dediğine göre. Alieer tempolu adımlarla sahneye çıktı ve ahşap zemin üzerinde hafif gürültü yaratarak orta kısıma kadar yürüdü. Jüri üyeleri kahvelerini yudumlarken ilgilerini çekmek için pek de sesli olmayan bir şekilde öksürdü. Bu hareketiyle bütün jürinin dikkatini çekebilmişti. İsmini ve birkaç gereksiz ayrıntıyı tekrarladı. Ardından kadının tembihlediği konulara değindi;
-Açıkçası ben Isabella rolü için gelmiştim fakat oyunculuğumu daha iyi göstermek için Angelo ve Isabella’nın ortak bir diyalogu üzerinden gitmek istiyorum.

Jürinin onaylaması üzerine Alieer, Isabella’nın af dilediği bölümdeki repliklerini tekrarladı. Tam Angelo’nun sözlerine geçecekti ki kapıda sonuncu jüri üyesi gözüktü. Kadının gözlerindeki ateş Alieer’a kadar ulaşmıştı. Alieer tam dikkatinin dağılmasına izin vermeden devam edecekti ki kadın “Hemen çık dışarı.” Diye bağırdı. Alieer bunun üzerine kadının yaptığına anlam vermeyerek senaryodaki diyalogları kinayeyle kadına yöneltti; -Nedir bu? Ne iştir? Dedi. Kadın oyunun sözlerini fark ederek daha yüksek bir sesle bağırdı Alieer’a. Ama Alieer’ın bu gibi terbiyesizliklere arkasını dönüp gidecek türden bir kişiliği yoktu. Bu yüzden ısrarla Angelo’nun sözlerine devam etti; -Suç onda mı, bende mi? Günah ayartanda mı, baştan çıkanda mı, ha? Dedi. Kadın iyice kızmış ve Alieer’a fahişeden, ahlaksıza kadar bir ton laf söylemişti. Alieer her halükarda iyi bir oyuncu olmasına rağmen şimdi tetiklenen öfkesinden mükemmel bir performans sergiliyordu. -Onda değil, zaten o ayartmıyor, ama ben yatmışım menekşeler arasında, güneşte çiçek gibi değil de hayvan leşi gibiyim. Bozulup çürüyorum erdemler mevsiminde... Bari şu kardeşini bırakayım, yaşasın: Hırsızlar var, soyarak iktidara geliyor; kendileri hırsızlık yapan yargıçlar da var.

Sözlerini bitirdikten sonra geri kalan jüri üyelerine reverans yaptı ve kapıyı çarparak salondan çıktı. Çıkar çıkmaz uğursuz kız yanında belirivermişti. Yine insanın sinirlerini bozacak şeyler söylüyordu. Alieer sadece kızın omzuna çarparak ilerlemeye devam etti. Kız adını seslenince bile sadece arkasını dönmekle yetindi ve gitmesine göz yumdu. Bunu onun ayarladığını adından bile çok biliyordu. Acaba kadına ne yalanlar anlatmıştı… Artık gerçek bir intikamın vaktinin geldiğini düşünerek tiyatrodan otoparka doğru yöneldi. Orada kızın golf parkından hatırladığı arabasının yanına gitti. Şoföre zorla arabanın içinden çıkardı ve oldukça arkadaşçıl bir tavır takınarak konuştu;
-Brianna her zamanki gibi başrolü aldı ve akşama kadar tiyatroda çalışmak zorunda. Beni de size haber vermekle görevlendirdi. Şimdi gidip akşam yedi gibi burada olmanızı ri… Tam rica ediyormuş diyecekti ki Brianna’nın karakterini düşünerek lafını değiştirdi; -… Emrediyormuş. Ah! Bu arada kendimi tanıtmayı unuttum. Ben Diana Campbell… Tiyatro Asistanı…
Ardından kendi arabasına atladı ve otoparktan çıkarak tiyatro binasının önüne yöneldi. Brianna sinirli bir şekilde binadan çıkmış ve arabasını arıyordu. Alieer tam onun önünde durdu;
-Atlasana!

Alieer kızın hiç tereddütsüz arabaya binmesine biraz şaşırmıştı. Tuzağa kendi ayaklarıyla gelen ama hâlâ zeki olduğunu iddia eden insanların olması yüzünde alaycı bir gülümsenin belirmesine sebep olmuştu. Kızın arabaya binmesiyle beraber gaz pedalına bastı ve Manhattan sokaklarına doğru kısa bir yolculuğa başladılar. Belki de Brianna’nın hayatında hiç görmediği sokaklardan girip çıkıyorlardı. Alieer kızın yanında etrafa sürekli inceleyici bakışlar attığını görebiliyordu. Onu hayatında hiç tahmin edemeyeceği bir yere götürüyordu. Kızın şoförüyle konuştuktan sonra yaptığı ilk şey arabasına gitmek sayılmazdı aslında. Önce amcasını aramış ve ona olanları anlatmıştı. Kendisini kovan jürinin telefonunu vermiş ve özel kulübünde yer ayırtmasını rica etmişti. Amcası da her zamanki gibi biricik yeğenini kırmamış ve ona odasını da hazırlatacağını bildirmişti. Alieer bu yüzden büyük bir özgüvenle sürüyordu arabayı. Yarım saat sonra sonunda milyon dolarlar harcanarak inşa edilmiş gösterili yapıya varabilmişlerdi. Burası sadece borsa dünyasının en seçkin insanlarının girebildiği ve amcasının yönetici olduğu bir binaydı. Önden bir malikânenin duruşuna sahip olmasına rağmen yana açılan iki kanatlarının arkaya gelen kısmında üç yüz metrekarelik bir havuz vardı. Havuzun üzerinde de minik köprülerle geçiş sağlanan zemine oturtulmuş kameriyeler vardı. Kameriyelerin içi ise restoran görevi görüyordu. Alieer arabasını valelerden birisine teslim etti ve Brianna’ya kendisini takip etmesini söyleyerek onu restoran bölümünü götürdü. Ardından garsona kızı en ortadaki kameriyelerden birisine götürmesine söyleyerek arada sırada kaldığı kendi odasına geçti. Eğer Brianna’yı arkadaş olmak istediğine inandırması gerekiyorsa bunu ona bir şeyler vaat etmek dışında yapma olasılığı yoktu. Sekreterin amcası adına hazırladığı rapora göz attı ve kızın mali durumunu gözden geçirdi. Neredeyse Alieer’ınkine yakındı ama “neredeyse”…
Alieer dolabından kişiye özel tasarım olan siyah bir elbise seçerek üstünü değiştirdi. Göz alıcı takılarından birisini taktı ve ayakkabılarını da değiştirerek kızın yanına döndü. Aslında şu anki halinden hiç memnun değildi. Sırf intikam için olmayı sevmediği birisi gibi giyiniyordu. Etrafta oturan bütün kadınlar Alieer’a benzer bir şıklıktaydılar. Bu yüzden Brianna ister istemez sönük kalıyordu yanlarında. Masaya geçti ve “Siparişinizi alabilir miyim?” diyen garsona en kaliteli yemeklerden bir kaçını söyledi. Ardından Brianna için altmış yıllık bir şarap açtırdı. Her zamanki gibi içkiden uzak duruyordu… Kıza içten olması için çabalayarak, gülümsedi.
-Eee Brianna, Isabella rolü için ne zaman başlıyorsunuz provalara?
Kızın bu sözleri duyunca yüzüne yerleştirdiği sinirli ifade videoya kaydedilip tekrar tekrar izlenilmeye değerdi. Bu yüzden Alieer kızın kendisine yaptıklarından sonra bu ifadenin tadını çıkardı. Ardından üzülmüş gibi yaparak laflarına devam etti; -Ah! Kusura bakma. Seçilemeyeceğin ihtimalini hiç aklıma getirmemiştim. Ama en iyisi tiyatroyu fazla umursamamak… Bayan Monarch sırf duyduğu dedikodularla bile insanları sahneden kovabiliyormuş diye duydum. Yani anlayacağın çalışmak için pek sağlıklı bir insan değil.
Kız bunları söyledikten sonra Brianna’nın bakışlarına şüphe yerleşmişti. Alieer onun kendisinden ne beklediğini tahmin edemiyordu ama oyunu sonuna kadar götürmeye kararlıydı. Bir garson ordusu masaya yemeklerini taşırken Alieer sofraya gümüş takımlarla gelen birbirinden lezzetli şeyleri alıcı gözle inceledi. Daha önce hiç burada yemek yiyecek kadar kasıntı birisi olmamıştı ama yemekler gerçekten de enfes gözüküyordu. Alieer ellerini yanlarına gelen sıcak havlulardan birisiyle sildi ve tabağına birkaç aperatif koydu. Brianna da benzer şeylerle oyalanıyordu. Tam yemeğinden ilk lokmasını alacaktı ki garsonlardan birisinin elinde yemeklerin geldiğine benzer bir tepsi geldi. Garson kadın Alieer’a “Bayan Eldricht, amcanız telefonu size iletmemi rica etti.” Dedi. Alieer en başta fazla anlamamıştı ama zamanla arayanın kim olduğunu tahmin edebildi. Telefon tepsinin üstünde altınla işlenmiş birbirinde şık örtü katmanlarının ortasında yatıyordu. Alieer, Brianna’ya “Sanırım buna bakmam gerekiyor.” Dedikten sonra telefona uzandı ve ayağa kalktı. Kameriyeden ayrılmadan bir köşesine yaslandı ve telefonu kulağına götürdü. Arayan tıpkı tahmin ettiği gibi Bayan Monarch’dı.
-Sizi dinliyorum Bayan Monarch.
-Ah! Alieer, tatlım bugün için ne kadar üzgün olduğumu anlatamam. Amcanız bana seçmelerde yaşananlardan dolayı ne kadar üzgün olduğunuzu ve kabahatinizi merak ettiğinizi anlattı. Tabi senin bir kabahatiniz yok ama böyle düşünmene sebep olduğum için çok üzgünüm… Kapıda kulağıma gelen birkaç yalan rol yeteneğinizi hiçe saymama sebep oldu.
-Özrünüzü kabul ediyorum Bayan M.
Konuşmanın geri kalanı kadının her seferinde daha fazla özür dilemesiyle devam etti. Alieer’a sürekli, eğer isterse Isabella rolünü oynayabileceğini söyleyip duruyordu. Ama Alieer artık role olan tutkusunu yitirdiğinden bu teklifi reddetti. Hem şu ana kadar rolün asıl sahibini bile belirlemiş olmalıydılar. Alieer seçilen kızın umutlarını yıkmak istemezdi. Bu yüzden birkaç dakikalık konuşma sonrası telefonu kapatıp tekrar garson kıza uzattı. Brianna kendisini beklerken yemeklerin birazına bile dokunmamıştı. Alieer başta buna anlam vermese de kızın yüzünden konuşmalarını dinlediği belli oluyordu. Alieer ağzına bir parça yemek attı ve iyice çiğnedikten sonra açıklamaya girişti;
-Büyük ihtimalle seni buraya neden getirdiğimi merak ediyorsundur. Kızın kaşları “Neden?” dercesine kalkmış ve dikkati Alieer’a yönelmişti. Alieer gülümsedi ve teklifini sundu;
-Bir barış antlaşması için…

Alieer kızın söylediği yalanlardan hiçbirine inanmamıştı. Onun da Alieer’ın ne yaptığını öğrenmek için böyle davrandığını biliyordu. Ama eğer her şey planladığı gibi giderse kızın her şeyi öğrendiğinde çoktan tuzağın içinde olacağını da biliyordu. Bu yüzden onun bütün yapay tavırlarına ve muhabbetlerine eşlik etti. Döviz yahut para Alieer’ın en katlanamadığı konu olmasına rağmen eşlik etti hatta. Arada o kadar sıkılıyordu ki yemeğinden kafasını kaldırmıyordu. Bu iş tamamıyla bitince aşçıyı böyle yemekler yaptığı için tebrik etmeyi düşündü. Ama o zaman büyük ihtimalle Brianna’nın çığlıklarından kaçıyor olurdu… Bu yüzden kızın muhabbetini pek fazla kââle almadan yemeğin tadını çıkardı. Özel dikim elbise tam da Alieer’ın vücut hatlarını kavradığından çok rahattı. Normalde olsa Alieer bu tarz gösterişli elbiselere dakikalarca bile katlanamazken elbisenin rahatlığı bir saat boyunca Alieer’ı masada tutmuştu. Birbirinden güzel tatlılar bu sefer mücevher kakmalı tabaklarda geldiğinde Alieer amcasının bu yeri çok iyi yürüttüğünden emin olmuştu. Zaten amcası her türlü zevkli bir adamdı… Ünlü bir kumarbaz olmasının yanı sıra şirketi her ay trilyonlarca kazanç elde ediyordu. Alieer’ın babasından bile zengin bir adamdı. Kendi babası ölüp şirketlerini kardeşine devrettiğinde buna sinirlenerek uzun bir süre ortalardan kaybolmuştu. Ardından herkesi hayreti düşürecek bir servetle ortaya çıkmıştı. Kendi çocukları olmadığı için de Alieer ve Loure’a büyük bir sevgiyle yaklaşıp servetini onlar için harcamaktan çekinmemişti. Loure öldüğünde ise o da Alieer gibi sanki en başından beri sadece Alie varmış gibi davranmıştı. Belki de Alie’de amcasından almıştı bu huyunu… Bunları düşünürken tatlısından minik kaşıklar alarak karşında Brianna yerine Loure’u hayal ediyordu. Beraber buraya geldiklerini hiç hatırlamıyordu. Bir anısal kayıp daha…
En sonunda yemeklerini bitirdiklerinde Alieer, garson kızı çağırarak amcasının nerede olduğunu sordurdu. Tam sıkıntıdan Brianna’ya bir şeyler yapmayı teklif edecekti ki garson kız geri döndü ve amcasının ikinci havuzun yanındaki kortta arkadaşlarıyla birlikte tenis oynadığını söyledi. Alieer kıza teşekkür ettikten sonra durumu Brianna’ya açıkladı ve eğer isterse onlara katılabileceklerini ekledi. Amcasının bütün bu güzelliklerin sahibi olduğunu da bir yere eklemeyi ihmal etmemişti. Brianna bu önerisini kabul etti ve beraber masadan kalktılar. Alieer tekrar kıyafetini değiştirmeyi ve gösterişten kurtulmayı düşündü ama üstünü değiştirerek zaman kaybetmeyi istemediğinden kaderine razı oldu. Oldukça asil bir tablo çizerek yürüdüler havuzun başına kadar. Alieer eteklerini hafifçe kaldırıyor ve yere değmelerini engelliyordu. Brianna ise her beş dakikada bir genç kıza dönüp yapay gülümsemelerinden birisini fırlatıyordu. Alieer için bu katlanılmaz bir işkence haline gelmişti. Neredeyse kızdan minik bir intikam için golfe gittiği güne lanet ediyordu. Alieer o gün sadece Dami ile bir süre dolanıp sonra eve dönmeyi planlamıştı fakat kız aşağılayıcı şeyler söyleyerek Alieer’ı savunma yapmaya itmişti. Bir nevi bunların tamamını o başlatmıştı denilebilir.
Tenis kortunun yanına vardıklarında her şey kameriyelerde olduğundan daha da güzeldi. Kortun yanındaki havuzun etrafı dünyada eşi görülmeyecek çiçeklerle doluydu. Hepsi o kadar muhteşemdi ki Alieer boş bir zamanında gelip buranın bahçıvanına yardım etmeyi bile düşündü. Bir yandan da kokuyu içine çekiyor ve bir daha unutmamak için aklına kazımaya çalışıyordu. Görünüşe göre Brianna da bu bahçeden etkilenmişti… Alieer buna memnun olarak gülümsedi. Havuz bir tane minik bir karenin büyük bir karenin tam ortasına yerleşmesinden oluşmuştu. Minik kareye hiçbir şekilde havuz suyu ulaşmıyordu. Çünkü bu karenin içinden oldukça yaşlı bir çınar ağacı göklere kadar uzanıyordu. Dallarının her birisi minik ve renk renk fenerlerle süslenmişti. Büyük karenin kenarına ise burada yemek yemek isteyenler için beyaz, huzur veren masa örtüleriyle her zaman hazır bulundurulan masalar konulmuştu. İki kişilik olan bu masalar gümüş porselenleriyle göz kamaştırıyordu. Tam bu masaların hizasına gelen dalların uçuna taşların örülmesinden oluşan sarkık şeyler asılmıştı. Tam Alieer Brianna’yı kontrol edecekti ki amcasının sesi duyuldu;
-Sonunda ortamın büyüsünden kurtulup spor yapmaya karar veren insanlar bulduk galiba Samuel.
Alieer amcasını görür görmez ona sarıldı ve onunla görüşmediği son bir haftanın özlemini giderdi. Alieer birçok yönden amcasına benziyordu. Onları gören birisi baba kız olduklarını bile zannedebilirdi. Amcasının da Alie gibi sarı saçları ve ela gözleri vardı. Boyu iki metreye yakındı ve fiziği mankenlere bile taş çıkartacak cinstendi. Ailenin küçük oğlu olduğu için henüz anca kırklarına merdiven dayamıştı. Alieer, Brianna’ya amcasını tanıttı ve ardından hep beraber tenis kortuna geçtiler. Amcasına çoğu işine yardım eden sağ kolu Samuel eşlik ediyordu. Alieer tenis kortuna geçmeden önce Brianna’nın eşyalarını bir yere bırakma bahanesiyle alıp masalardan birisine koymuştu. Amcası Alieer’ı da tenis oynamaya davet ettiğinde Alieer istemesine rağmen eteği yüzünden reddetti. Aynı teklif Brianna’ya da geldiğinde kız beş dakika boyunca bunun imkânsızlığından konuşup durmuştu. En sonunda tenis serüvenleri bitip gitmeye karar verdiklerinde Brianna eşyalarını almak için masaya yöneldi. Tam eşyalarını alıyordu ki masa birden ellerinin altından kayarak suya düştü. Tabi ardından da Brianna… Alieer telefonunu önceden hazırlamıştı. Her dakikasını özenle fotoğraf karesine aldıktan sonra hem L&C’ye hem de bütün Manhattan sakinlerine yolladı. Aslında yaptığı çok basitti; amcasından masalardan birisini tekerlekli olanlarla değiştirmesini ve altına da biraz kaygan malzeme sürdürmesini istemişti. Gerisi ise sadece eşyaları doğru masaya koymaktaydı…