One More Cup Of Coffee.

Bilgisayarımın sürekli yanıp sönen ışığı beni rahatsız etmekle beraber sinirimi de bozuyordu. Üstünde bir yığın eşya olan laptopu yatağa doğru çektim. Kapağı ters bir hareketle açıp –az kalsın kırıyordum koca laptopu- kim bu saatte bana mesaj atar ki diye sayıklıyordum. Bir yandan da kimse mesajı atan onu paralayacağıma dair ant içiyordum.
Starbucks'a ne dersin? Ayılmam gerek. 7.45 uygun mu? Mnestra.
Oh, evet seni kesinlikle paralayacağım güzelim. Sıcacık yatağımı terk edip şaşalı dolabıma doğru yürüdüm. Ne bulduysam –yaklaşık yüz beş dolar değerinde siyah bir tişört ve iki yüz dolarlık bir kot- üstüme geçirdim. Kahrolası gucci’m nerede diye bakınırken onu kapının arkasında asılı buldum. Elimi yüzümü yıkamak amacıyla girdiğim tuvaletten ağzım burnum bi tarafta saçma bir makyajla – köstebek misali kalem ve kırmızı bir ruj- çıktım. Altıma kırmızı converselerimi geçirdim, ayağıma dolanan pijamaları yatağa fırlattım, aynada son bir kez kendime baktım ve hazırım!

Limuzinde küçük aynamı çıkarıp kendime adam akıllı bir çeki düzen verdim. Köstebekleri yok edip güzelce bir kalem çektikten sonra saçımı biraz kabarttım ve rujumun rengini koyulaştırdım. Telefonla geç kaldığımı belirtmek için aradım ama nece konuştuğunu anlamadığım bir hizmetçi çıktı sanırım. Bu kısa yolculuk boyunca bu kadar çok şey yapabildiğime şükrederek arabadan indim ve azılı bir soyguncu misali starbucks’a daldım. “Hey!” Elini büyük bir gol olmuş sevinciyle havaya kaldırdı ve bana doğru salladı. İnsanların arasından sıyrıla sıyrıla yanına gittim. Evet, kızıl saçları ve kırmızı dudaklarıyla resimlerden çok daha güzel görünüyordu. Bir modeli andıran vücudu adeta bir yılan gibi kıvrılıyordu her harekette. “Merhaba, sen Summer olmalısın! E ben de Mnestra.” Gülümseyerek oldukça garip bir aksanla söyledi bunu. İşte o zaman anladım ki telefondaki kadınla kızın aksanı aynıydı. Ben de kocaman bir gülümsemeyle karşılık verdim ona. “Ee, ne içiyoruz?”

İkimizde son derece lezzetli görünen frappuccino'larımızı alıp köşede duran şirin ayıcıklı tablonun altındaki masaya oturduk. Uzun süre sohbet ettik, gülüştük, gerektiğinde dedikoduya başvurduk. Anlaşılan buraya henüz alışamamıştı. Bonnie'yle yaşadığı olay son derece gülünç olsa da tanışmaları için iyi bir yol olmuştu. Lex'le kısa sürede kaynaşmış ve yakın arkadaş olmuştu. Lex'i çok iyi tanımasamda son derece iyi bir kız olduğunu biliyordum. Daha henüz New York'un kirli dünyasıyla tanışmamış bu kıza gökten inmiş beyaz bir melek görmüş gibi baktım. Son derece saf ve temiz görünen bu kıza kanım o kadar çok ısınmıştı ki masada üzerine doğru eğildim ve yanağına bir öpücük kondurdum. Bana garip gözlerle bakarken ona şapşal bir şekilde gülümsedim. İçinden her halde deli bu kız diye geçirdiğini ve benden uzak durması gerektiğini kafasının bir köşesine not aldığına emindim. O da bana gülümsedi ve sohbetimize kaldığımız yerden devam ettik.