Fark edilmeyen gidiş

Neredeyse akşam olmak üzereydi. Şimdi mi yoksa daha sonra mı hazırlanmak konusunda ikilemde kalmıştı. Biraz daha internette takılabilirdi ama ona en kolay gelen şeyi yaptı. Sıcak havaya meydan okurcasına duşun soğuk suyunu açtı. Üstünde sabahtan kalma askılı bluz ve şortu vardı. Kıyafetlerini çıkardı ve küvete doğru eğilerek elini musluğun altına soktu. Suyun sıcaklığını kontrol ettikten sonra kendini duşun soğuk suyunun altına bıraktı. Suyun saçlarının arasından akıp gidişini hissedebiliyordu. Kendini daha dinç hissediyordu. Elini duvara monte edilmiş raflara doğru uzattı ve küçük, şeffaf bir şampuan şişesini aldı. Şişeyi ters çevirip avucunun tam ortasına bir miktar şampuan döktü. Şampuanı köpürttü ve masaj yaparcasına saçını yıkadı. Köpükler akıp giderken sanki bütün benliği de gidiyordu. O duşun altında saatlerce kalabilirdi, istiyordu da ama başka planları olduğu aklına geldi ve belli bir süre daha o suyun altında kaldıktan sonra banyosunu bitirmeye karar verdi. Duştan çıktığında aynanın buhar kaplamış yüzünün bir bölümünü eliyle tek hamlede sildi. Aynanın buharının silinmiş çizgi şeklindeki kısmından-kendini görebildiği kısmından- kendine dikkatlice baktı.Tenine yapışmış ıslak saçlarını iki eliyle tutup saçındaki sudan kurtulmaya çalıştı. O saçını kıvırıp her damlayı saçından uzaklaştırırken, mermer zemin daha fazla ıslanıyordu. Duvarda asılı duran krem tonlarındaki havlusunu vücuduna sardı ve odasına açılan banyonun kapısını açtı. Kapı açıldığında içeri bir sıcaklık ve hava girmişti. Odaya girdiğinde banyodaki nemi arkasında bırakmıştı. Sanki odadaki oksijen miktarı daha fazlaydı.(Teknik olarak zaten öyle…) Derin iki soluk aldı. Üzerine kıyafetleri giymeye o kadar üşenmişti ki hiç düşünmeden kendini yatağına atı verdi.

Ne kadar süre o şekilde kaldığını bilmiyordu ama saçlarının kurumasına yetmişti bu süre. Hafifçe yatağın üstünde doğrularak saate baktı ve ani bir hareketle ayağa fırladı. Neredeyse Luther gelmek üzereydi. İstemsizce dolabına yöneldi. Karşısında dizili olarak duran kıyafetlere bir göz attı. Ne giyeceğini bilemedi. Her zaman giydiği kıyafetleri giymek istemiyordu. Bu sefer farklı olmalıydı. Luther ile tanışalı nerdeyse iki ay olmuştu. Yakın arkadaş olmalarına rağmen bu güne kadar hiçbir arkadaşıyla tanışmamıştı. Ta ki bu güne kadar... O yüzden her zaman ki kıyafetlerinden farklı bir şeyler giymek istiyordu. Bu aynı zaman da Luther’a meydan okumak amacıyla yapılan bir şeydi. Çünkü Luther onun doğallıktan hiç kurtulamayacağını dile getirmişti. Oda bu sözlerine alınmıştı. Aslında Luther onu bu haliyle daha çok seviyordu, buna emindi. Yine de bir şeyler kanıtlama ihtiyacı hissetti. Elini askıların üzerinde gezdirdi ve her zaman giydiği kot ve askılılar yerine bu sefer uzun zamandır giymediği kısa siyah bir elbiseyi diğer kıyafetlerin arasından çekti aldı. Kıyafeti üzerine giyerken aynı zamanda ayna da kendine bakıyordu. Kıyafet üzerine tam anlamıyla oturuyor ve tüm hatlarını belli ediyordu. Siyah diz kapağının biraz üzerinde biten kısa ve önünde boydan boya fermuarı olan, ipeksi bir kumaştan yapılmış kısa kollu ve kollarının üzerinde aynı kumaştan yapılmış süsleri olan kare yaka bir elbiseydi. Aynada kıyafetine bakarken o günlük kıyafetlerinden kurtulmuş kızı gördü. Sanki daha farklıydı ama bunu adlandıramıyordu. Odasının kapısının çalınmasıyla tüm dikkati alt üst olmuştu. Tek eliyle saçını toplamaya çalışrken diğer eliyle kapıyı açmaya çalıştı.

Kapıyı açtığında karşısında duran mavi gözlü çocuk ona gülümsüyordu. Oda ona içten bir gülümsemeyle bakarak ‘’ İçeri gel’’ dedi. Luther hiç tereddüt etmeden, rahat bir şekilde kendini yatağa atı. İstediği gibi rahatça otura bilmek için yatağın üstündeki iki yastığı evirdi çevirdi ve yatağın üstünde duran havluyu alıp kıza doğru fırlattı. Jody havluyu sağ kolunun üzerine koyarken Luther’a bakarak dalga geçercesine’' Bugün erkencisin, genelde hep geç kalırdın. Beni şaşırttın’’ dedi. Karşısındaki çocuğa bakmadan ama onun verdiği cevabı net bir şekilde duymak için kulak kesilmiş bir şekilde banyoya doğru gitti.