Elizabeth Jeans
Mesaj Sayısı : 2
Kayıt tarihi : 28/10/11
 |  Konu: Elizabeth Jeans | Fuck To System  Cuma Ekim 28, 2011 11:21 am | |
| Ad-Soyad: Elizabeth Jeans
Kişisel Özellikler: Kesinlike kindar değilim, mükemmeliyetçiyim, sevgiye değerim. Gerçekten böyle olduğuma inanmasamda insanlar böyle seöylüyor. Anlarsınız ya. Lise yıllarımın berbat geçmesini saymazsanız gerçek bir insan gibi yaşadım. Her insanın sırlarının olması sıradan bir şeyse. Ben sıradan biriyim. Hayır. Bunu söylemeyeceğim, öyle olduğumu düşünmüyorum. Ama kim bilebilir. Farkettiniz mi. Kişilik bölünmesi yaşıyorum sanki. Canlı renkler ve partiler. Gttiğim yere eğlnce götürdüğüm söylenir. Sanırım bunun nedeni cüretkar hareketlerim. Fcebookta her an herkesin ilgisini çekecek bir şey koyabilirim.  Selam ben Liz.
Aile Bilgileri: Mary, sevgili annem. Sevgilisi Sebastian'dan on beş yaş büyük olmasını hazmedemiyorum. Ya çocuk birde taş ya. Ah, bir bana baksaydı. Ve babam, Joshua. annemle büyük bir aşk neden, ile evlendi. Aşkları -klasik hikaye- çabuk bitti ve cortu çektiler, boşandılar. Ben bu sırada erkek arkadşımla odada eğleniyordum, orası ayrı. Hey bakmayın öyle. Kafamı dağıtmalıyım heralde. Rus kökenliyiz bu rada. Ama oradan tamamen kopmuşuz. Soylua ilemiz falan yok. Bildiğimiz sor biz olacağız sanırım. Her neyse. Adım Elizabeth Jeans. Ve genç olmak güzel şey. Cidden.
- ÖRNEK RP:
Gözlerimi yavaşça kağıdıma indirdim. Aldığım notu elbetteki tahmin edebilirim. Ama bunun somutlaştırılmış olması. Lanet olsun. -F. Tamam, bir şey olmaaz. Sakin ol. Mary, ne diyebilir ki. İlk olarak Sebastian'ı geceleri eve getirmesin. Haksızda değilim ayrıca.
GözLerimi kağıttan çok kolay bir şekilde ayırp iki sıra önümde oturan Jane'e çeviriyorum. Bu kız neden bu kadar umursamaz ki? Yavaşça John'u dürtüyorum ve iki adım yana kaymasını sağlıyorum. Aferin bu çocuğa, sözümü dinliyor.
Sesimi oldukça kısık tutarak bağırıyorum; "Jane!" Saçalrını savurarak bana dönüyor. Bu ne hava! Gözeri kendinden emin olduğunu açıkça gözler önüne seriyor. Heyecanlanıyorum, yüzümü ateş basıyor. Onunla kouşmak beni hep heyecanlandırmıştır. Jane'le konuşmak, sadece onunla. Gözlerimi bir an kaçırmak istesemde kendime engel oluyorum.
"Kağıdı uzaat!"
Narin elleriyle gururlu bir şekilde kağıdını uzatıyor. Sanki kağıdına zarar vermemden okrkuyor gibi gözükyor. Ne yapmamı bekliyor bu kız, tanrı aşkına!
Elbette. Elbette, onun bu dersi benden iyi. Başka bir açıklaması yok. -A almasının tek sebebide bu zaten. En iyisi çıkışta bri yerlere gitmek. Keşke Portland'te olsaydım. Babamın yanında. Babamda nereden çıktı şimdi. Neyse, şunun kağıdını biraz daha inceliyim.
"Bayan Elizabeth Jeans, özlemle bakıyor gibisiniz bu kağıda."
Kafamı yavaşça kaldırıyorum, kendimi komşunun bahçesinden elma çalan küçük bir afacan gibi hissediyorum. "Bu-buyrun?"
Yüzünde aptal bir gülümseme oluşuyor Bayan Amber'in. Kendinden emin gibi gözükmek istediğini herkes biliyor. Peki ya gerçekten kendinden eminse. Her neyse.
"Kağıdı lütfen arkadaşınıza geri verin. Malum kirlenebilir."
Nasırlaşmış elleriyle kağıdı sertçe elimden alırken hiç bir şey diyemiyorum. Gerçekten gerizekalıyım. Ciddiyim. Sınıfta hocalarla konuşurken iki kelimeyi bir araya getiremeyen tek insan benim sanırım ve bunu bilmek içimi acıtıyor. Bsşımı öne eğiyorum. Biliyorum şuan Jane'nin yüzünde inanılmaz bir gülümseme var. Kendimi ona hayran kalmaktan vazgeçiremiyorum. Bana gerçekten neler oluyor.
###
2 YIL SONRA
###
Ellerimi onun ellerinin üzerine kapatıyorum. Bu günü ne zamandır hayal ettiğimi düşününce yüzümde aptal bir gülümseme oluşuyor. Kekelemeye başlıyorum.
"B-bak."
Eski günlerimi hatırlıyorum. Ona aşık olduğumu farkettiğim günü. Onu nasıl öpmek istediğimi hatırlıyorum. Bir gurur dalgası içimde şahlanıyor. Zümrüt yeşili gözlerinde kendimi kaybediyorum.
"Jane."
Sesim bir fısıltı gibi çıkıyor.Genzimden bir öksürük kaçıyor. Ellerim de terlemeye başladı. Telaşlanıyorum, kesinikle. Beni redederse. Ne yaparım.
Ellerini çekmeye çalışıyor.
"Liz, gerçekten. Ne yapmak istediğini anladım. Ama, bak bu hiç uygun değil. Lanet olsun Liz. Biz dostuz. Şunu kes!"
Sesi güt gide yükseliyor. Bense kendime engel olamıyorum. Bugün bu iş bitecek. Israrlıyım.
"Dinle. Bu-bunu uzun zamandır planlıyorum ve senin bunu engellemene izin vermeyeceğim. Sen sadece aracısın, unutma. Tamam mı? Seni seviyorum ama istediğime ulaşmam için sen olmamalısın."
Bir elimi ellerinden çekiyorum. Ne yaptığımı tahmin etiğini düşünmek aptalca gülmeme sebep oluyor. Bu kızlar gerçekten salak. Elim pantolonumun arkasına özenle sıkıştrılmış bıçağıma gidiyor. Gerçekten onu öldürmek, acı çekişini seyrederek zevk almak mı isiyorum. Kesinlikle evet. Yüzümde gerçekten tiksindirici bir gülümseme oluşuor. Jane ise solgunlaşmış. Beti benzi atmış, gerçekten. Habersiz. Başına gelceklerin en iyisi olmasını umuyor.
Peki, neyin en iyisi?
###
2 SAAT SONRA
###
Kirlenmiş mahzene bakıyorum. Yer, inanılmaz yoğunlukta ki kanla temizleniyor. Bense inanılmaz br hazla rahat koltuğumda gevşemişim. Beni haftalarca reddeden kızın hunharca doğranmış bedenine bakıyorum. Kıyafetlerinin özenle katlandığı diğer taraf hoş denebilcek bir güzellik sunuyor gözlerime. Soluklarım düzensiz boşalıyor ağzımdan. Kalbimi ağzımda hissediyorum. Zafere ulaşmış bir lider gibiyim. Zihnimin lideri. Kızın çığlıklarını bir daha anımsıyorum. Bu zevki yaşamak her seferinde daha da mutlu ediyor beni. Gözlerimin ışıldamasını duvarlardan dahi görebilirim, kana boyanmış olmayasdı. Gerçekten bir bedene hükmetmenin mutluluğu içimden dolup taşıyor.
Katiller neden katil olur. Deneyin de görün. Bu haz. Ah.
Mükemmel.
| |
|
