İçkinin Sınırı Olmalı

Konu: İçkinin Sınırı Olmalı Ptsi Ocak 31, 2011 8:34 am

İ ç k i n i n S ı n ı r ı O l m a l ı
Gece geç saatlerde.
Aurélia Blake Morrison & Sandy Dulce Robinson
İçkinin Sınırı Olmalı 08040913

l l l l l

İçkinin Sınırı Olmalı Challenge53D-HrPics2EmmaHair

Mide bulantısı.Artık temelli olarak midemin bulandığını söyleyebilirdim.Kiss and Fly Club ‘ ta takılmayı seven birisi olarak bu gece içkinin dozunu fazla kaçırmış gibi duruyordum.Dışarıdan bakıldığında dağılmış birisi gibi göründüğümün farkındaydım. Hatta şu anki durumumdan hiç ama hiç memnun değildim. Ama elimde değildi. İçkiyi ve içki içmeyi fazlasıyla seviyordum. Hele ki madde bağımlılığını bıraktıktan sonra artmıştı bu. Kısa bir süre önce hap kullanıyordum. Evet. Uyuşturucu. Ama kuzenim ve ikizim sayesinde bu hapların kullanılma aşamasına son verildi diyebilirim. Bu uyuşturucunun yerine beni sakinleştiren içki beni alkolik yapmak üzereydi.Ama elimden gelebilecek başka hiçbir şey yoktu.

İçkinin vücudumda yarattığı yorgunluk geçen süre zarfı içinde artıyordu. Bedenim ısınıyor, içki kanıma karışıyor,ben ise kendimi kaybetmeye başlamıştım. Birkaç sürtük erkeğin gözümün üstünde olmasından başka kimsenin gözü bende değildi. Bu sürtükler bana neden böyle bakıyordu? Belki sahiplenmek istedikleri içindir ha? Ne dersiniz ? Ah şu aptallar. Ne kadar da saf ve çaresizler. Aralarından hiçbirini yakışıklı bulmuyordum. Hepsi şu an gözümde tipsizliklerle dolu kendi deyişleriyle prensçiklerdi. Aralarında tanıdık yoktu en azından. Birisinin yanıma gelmesini istemiyordum. Bugün o kadar fazla asi ve kızgın olmuştum ki kimseye kendimi rezil etmek istemiyordum. Ama çoktan olmuştum bile.

Masada duran şarap bardağına, siyah ojelerimle süslenmiş tırnaklarımın bulunduğu elimi uzattım. Bardağı yavaşça kendime doğru çektim ve masadan kaldırdım.Şarap bardağını dudaklarıma doğru yavaşça götürdüm ve yukarıya doğru diktim.Şarap bardağından damlayan son şarap damlası dilimin tam ortasına oturmuştu.Hızlıca şarap bardağını masaya vurarak barmene işaret ettim ve şarap bardağını doldurmasını gösterdim.Hızlıca yanıma gelerek şarap bardağını önümden alan barmen, onlarca içki şişesinin içinden az önce içtiğim şarabın aynısını çıkardı. Şarap bardağına , dalgalanan sıvısıyla koyduğu şarabı tekrar gelip önüme koydu. Yüzüme baktı ve gülümsedi. Bende barmenin suratına baktım. Suratıma yalandan bir gülümseme yerleştirerekten bende gülümsedim ve başımı öne eğdim. Barmen’in bana bakmayı kestiğini görünce kendime rahatlamış bir hava verdim.

Elimi uzatarak masanın üzerinden telefonumu aldım.Hızlıca Twitter’ı açarak bakınmaya koyuldum. Ama bakamıyordum sanki. Başım fazlasıyla dönmeye başlamış, midem içki yüzünden bulanmaya koyulmuştu. Daha fazla dayanamayıp çıkartacaktım sanki. Ayrıca gözlerim de bulanık görmeye başlamıştı . Kabul ediyordum. Fazla içişin bu kadarıydı. Kendi kendime gülmeye başlamıştım birden. Yanıma birden bir kız gelmişti.Fark etmiştim . Suratımı ona döndüm. O ise şaşkınlık içinde bana bakarak bir şeyler söylemişti.

Konu: Geri: İçkinin Sınırı Olmalı Salı Şub. 01, 2011 9:34 am

Her zaman ki gibi birkaç kişiyle dışarıya çıkmıştı. Gece kulübünde ses oldukça yüksekti. Fazlaca aldırmamaya çalışıyordum. Kendimi eğlenceye vermiş dans ediyordum. Biraz önce beni kesen sarışın çocuğa göz kırptım. Aramızda fazla mesafe yoktu. Hemen karşımdaydı. Ne kadar tatlı bir yaratık olduğunu ne siz söyleyin ne de ben söyleyeyim. Böyle bir kız değildim fakat değişiklik insana her zaman iyi gelirdi. Ailemle aram iyi, lanet olası ablam gidiyor, okulda tanınmışım, neredeyse herkes beni tanıyor. Daha ne olsun? Hayatım güzel diyorum ya. Genç çocuk hala beni kesiyordu. O kadar açıkta giyinmemiştim hâlbuki… Belki de tavırlarım yetiyordu.

Kendimi asla çekici bir kız olarak görmemiştim ya da öyle biri değildim. Çekici olmak içinde hiçbir çabam olmamıştı. Her zaman doğal olup sevimliliğimle gözler önündeydim. Ama çocuğun bakışları beni kendimden geçiriyordu. Sanki dünyanın en harika varlığıymışım gibi beni süzmesi kendimden geçiriyordu. Çocuk yavaşça yanıma gelirken dans edenleri izliyordum. Ayaklarımla birazda olsun eşlik etmeye çalışıyordum. Genç çocuk arkamdan gelip eli ile belimi tuttu. ‘‘Üzgünüm, havamda değilim.’’ dedim ve gözlerine baktım. Kahverengi gözleri hala bana bakıyordu. Telefonumun sesi ile kendime geldim. Babamın geçen hafta aldığı kırmızı telefonumun ekranına bakınca ablamın beni aradığını gördüm. Çocuğa üzgünce baktım. Kafasını salladı ve yanımda beklemeye başladı. Ben ise genç çocuktan biraz uzaklaşarak telefonu açtım.

Her zaman ki çenesi durmuyordu. Neredesin sen, amacın ne, barda mısın, babam sana nasıl izin verdi, kim var yanında… Sanki polisti hanımefendi. ‘‘Seni ilgilendirmiyor. Beni aramayı da kes artık!’’ Çenesini daha fazla dinlemek istemediğim için sözlerimin ardından yüzüne kapattım. O sırada aklıma Aurélia geldi. Bugün o kadar aradığım halde ulaşamamıştım. Rehberden ismini buldum ve tekrar aradım. Yine kapalıydı. Neredeydi bu kız? Artık buradan çıkıp onu aramam gerektiğini hissediyordum. Genç çocuğa döndüm ve yanağına bir öpücük kondurdum. Not defterimi çantamdan çıkarıp numaramı yazdım. Kâğıdı çocuğun cebine koyarken kulağına fısıldadım. ‘‘Beni ara…’’ Bu kadar yakışıklı bir çocuğu kaçıran gerçekten aptal olurdu.

Sonunda bizim mekânımıza gelmiştim. Aurélia’nın burada olduğunu adım gibi biliyordum. Hızlı adımlarla içeriye girdim. Tamda tahmin ettiğim gibiydi. Masaya oturmuş her zaman ki şaraptan içiyordu. Tabi ona yakın olan erkeklerinde bakışları gözümden kaçmamıştı. Hemen yanına gittim ve konuşmaya başladım. ‘‘Aurélia! Burada ne yapıyorsun?’’ Bana garipçe baktıktan birkaç saniye sonra gülmeye başladı. ‘‘Aurélia kendine gel! Yürü gidiyoruz.’’ Fakat kalkmak istemiyordu. Bağırdıktan sonra sakince yanına oturdum ve kendime de bir şarap istedim. ‘‘Kırmızı şarap lütfen…’’ Garson başı ile onayladıktan sonra Aurélia’ya baktım. ‘‘Neden içtin? Yine ne oldu? Anlat bakalım.’’ Bir elimi yanağıma koyarken diğer elimde masanın üstündeydi. Parmaklarım istemsizce masaya vuruyor ve melodik bir ses çıkıyordu. Sakince olanları anlatmasını bekledim.

Konu: Geri: İçkinin Sınırı Olmalı Salı Şub. 01, 2011 10:58 am

Yanıma gelen kızın kim olduğunu anlamak zor ve güç değildi. Ama benim gibi bir sarhoş için şimdilik güçlük olacaktı sanırım. Gözlerimi büyültmeden kıza baktım. Gelen Sandy idi.Uzun zamandan, hatta çocukluktan beri en yakın arkadaşım olan Sandy idi bu. Hızlıca bir şeyler sormak istermiş gibi – ya da açıklama yapmamı beklermiş gibi – sordu. ‘‘Aurélia! Burada ne yapıyorsun?’’ Bunu dedikten sonra suratına garipsemiş bir ifadeyle baktım. Ardından ise kısa bir kahkaha. Daha fazla rezil olmak istemezmiş gibi kolumu tutarak söylendi. ‘‘Aurélia kendine gel! Yürü gidiyoruz.’’ Ah ama. Kim nereye gidiyordu böyle? Sandy durmalıydı. Gece daha benim için yeni başlıyordu hem.Sandy’nin sıkıca tuttuğu kolumu kendime çektim. Direndiğimi anladı ve yanıma oturdu. Barmenden bir bardak kırmızı şarap istedi ve ağzını açtı tekrardan. ‘‘Neden içtin? Yine ne oldu? Anlat bakalım.’’ Elleriyle durmasını istediği masaya melodik vuruşlar sergiliyordu.

Neden içtiğimi merak ederken bir taraftan da neden bu kadar içtiğimi merak etmesini beklerdim Sandy’ nin.Ona şu sarhoş halimle ve çarpık anlatışımla bu kadar çok şeyi anlatmam oldukça zor olacaktı herhalde. Öyle düşünüyordum. Aslında her şeyi biliyordu. Eskiden uyuşturucu bağımlısı olduğumu falan. Ah. Neden sürekli şu uyuşturucu kelimesini vurgulayarak kullanıyordum ki içimden. Hızlıca bağımlısı olduğum içkiyi elimle kavradım ve kafama diktim. Bardaktan boşalan kırmızı şarap , dilime yayılmıştı. Yutkunduğumda ise içimde oluşturduğu sıcaklık içimin yanmasına sebep olmuştu. Benim yaşadığımın tadına göre acı ama tatlıydı denebilirdi. Bardağı barmenin karşısına vurarak gülümsedim. Barmen anlamış olacaktı ki gözlerime bakarak gülümsedi. Bardağı önümden almaya yeltelendi. Tam yeltelendiği anda elini , barmenin koluna atan Sandy gözlerini barmene çevirdi.Koyma gibi bir tavır yaptı. Hızlıca Sandy’ye baktım. Çarpık konuşarak bir şeyler söyledim. “Sandy. Annem gibi davranmayı kes lütfen.” Barmen’e döndüm ve bardağı doldurması için işaret ettim. Hızlıca içkilerin yanına giden barmen bardağı doldurmaya hazırlanıyordu.

Birkaç dakika sonra yanımıza iki bardakla gelen barmen, bir bardağı bana verdi. Diğerini ise Sandy’ye uzattı. Sandy bardağı hızlıca aldı ve şarabı yudumladı. Sarhoşluğum yerindeydi. Ayağa kalkmış çılgınca dans etmeye başlamıştım birden. Yanıma birçok erkek gelmeye başlamıştı. Hepside sulanmaya tabi. Yanıma gelen erkeklerin hepsinden yavaş yavaş sıyrılmaya çalışıyordum.Sandy’ nin yanına gittim ve yorulmuş gibi yaparak söylendim. “Bana aptalmışım gibi bakmayı ne zaman keseceksin Sandy. Kendini eğlenceye bıraksana azıcık.” İçkimi hızlıca içtim ve dibinde azıcık kaldığını gördüm. Masaya bardağı koydum. Tam dans etmeye çalışacaktım ki Sandy kolumdan çekiştirmiş beni yerime oturtturmaya çalışıyordu.

» Buradaki en uzun başlık benim olmalı, olacak, oldu. Galiba. adfad