İç + Ki = İçki

Konu: İç + Ki = İçki Perş. Şub. 03, 2011 10:24 am

x

- Kişiler -
Calvin Harrison Romans ~ Acke Sun-Yoon

- Zaman -
Saat 22.00 civarı

- Kurgu -
Doğaçlama *.*

Konu: Geri: İç + Ki = İçki Perş. Şub. 03, 2011 10:51 am

Ahşap kapının açık olmasını şükrederek köşeyi dönmüştü. Kirli, kapı koluna dokunmamak için garsona bir on dolar daha verebilirdi. Hafif esen sonbahar rüzgarı taranmış saçlarını bozuyordu. İçinden küçük bir lanet okuyarak yoluna devam ediyordu. Uzun adımları onu cafenin önüne on dakikadan az sürede getirmişti. Tamda istediği gibiydi. Bir çift dışarı çıkmak için kapıyı açıyordu. Onlara öncelik verdikten sonra omzuyla yavaşça kapanmakta olan kapıyı itmişti. İçeri bol gürültülü ve havasızdı. Omuzlarını silkeledikten sonra küçük yuvarlak masaların arasında geçerek daha sakin bir yere doğru ilerledi. "Tanrım! Sanırım bugün şanslı günümdeyim." diyerek her zamanki –boş- masasına yöneldi. Siyah deri koltuklarda pürüzsüz bedenini serbest bıraktıktan sonra garsonun gelmesini bekledi. Hafif bir şeylerle başlayabilirdi. Siyah saçlı yapmacık gülüşlü bir garson ona doğru yaklaşırken cafenin tavandan tabana kadar uzanan pencerelerinin önünden geçen tanıdık bir yüzle karşılaştı. " İki Martini !" diyerek aynı –yapmacık- şekilde garsona gülümsemişti. Oturduğu yerden doğrularak yakın arkadaşının ona doğru gelmesini bekledi.

Misafir

Deri koltukta biraz daha oturdu. Sol kolunu direksiyona koydu. Üstündeki deri ceket iyice gerilmişti ve bütün kolunu sarıp sarmalamıştı. Hemen yan koltukta duran telefonun ışığının yanmasıyla birlikte gülümseyerek eline aldı. Siyah telefonun titremesi bitmişti. Gelen mesajı okuduğunda içten içe küfretti. Telefonu ceketinin cebine sokup derince nefes aldı. "Sonunda." İnce parmaklarını kapı koluna götürdü. *Tık* Kapıyı hafifçe aralayıp, aradan süzüldü. Birisinin kafasına vurur tarzda kapıyı ittirip etrafına bakındı. Brooklyn. Her zaman büyüleyici. Etrafından geçen kızlara bakışlar fırlattı. İster istemez gülümseyip sağ elini Audi'sinde gezdirip aracın etrafından dolandı. Cafenin önüne geldiğinde anahtarları hafifçe arkaya götürüp arabayı kumandayla kilitledi ve içeriye ilk adımını attı. Siyah pantolonu ince bacaklarını sarmıştı. Üstünde yırtıklar ve hafif beyazlıklar olsa da buna aldırmayarak ilerledi. Tam kasığının orada durmasına ne demeli? Üstündeki uzun beyaz tişörtünün üstüne giydiği deri ceketiyla farklı bir tarz yaratmayı yine başarmıştı. Bilekli ayakkabılarının beyaz bacıkları bağlı bile değildi. Sol elinin işaret parmağındaki metal yüzüğü söylemiyorum bile. İçeriye girdiği andan itibaren bütün dikkati üzerine çektiğine emindi. Zaten öyle de olması gerekiyordu. Gözleriyle hafifçe etrafı tarayıp ceketini silkeledi ve Calvin'e doğru ilerlemeye başladı. Telefonun çalmasıyla birllkte bir an duraksayıp elini cebine attı ve hafifçe gülerek açtı telefonu. Kahkahalar içinde konuşmaya başlamıştı. Bir yandan anahtarını masaya koydu. "...Tamam hayatım. Çarşamba, 19.45'te, sizde." Telefonu kapatırken Calvin'e döndü. "Eminim güzel bir şeyler söylemişsindir dostum, ha?" Güldü. "Nasılsın Calv?" Arkasına yaslanıp kızları süzerken sormuştu bütün her şeyi.

Yanına gelen garson kızı süzmeye başlamıştı. Bardağına baktı. Ufak bir yudum aldı. "Söylesene Calv. Sence de çok iyi değil mi?"

» İçki insanı dürter.