Yok Böyle Akşam

Uzun zaman sonra memlekete geri dönmek güzel bir duygu. Hayır ailemi özlediğimden değil, şehri özlediğimden. Ailemi niye özleyeyim ki? Bir avuç sahtekar, hani babamı yine bir derece severim, babadır. Ancak o Sylvia denen kadının saçını başını yırtasım, üzerine atlayıp tüm marka giysilerini parçalayasım var. Bir insan bu kadar itici olur mu? Hayır yani, bizi yanyana gören ablam sanıyor, bu salak da seviniyor iltifat diye. Beş yaş falan büyük benden galiba, ben de bilmiyorum. Saçlarını sahte sarıya boyatarak sıyırmaya çalışıyor işin içinden. Babamı da gerçekten sevdiğini sanmıyorum ben, kesin parasına konmuştur sürtük. Babam, William denen adam saf galiba biraz. Saf mısın baba demek istiyorum buradan. Gerçi çok da uzak değilim, yan odasında yatağımdaydım ama olsun yine de diyeceğim. Kim gider evlenir böyle bir insanla, ne mantıksın be adam? Merak ediyorum, annem ölmeseydi benim nasıl olurdu acaba ailem. Cidden, tek normal insan annemdi herhalde. Ben babamın kızı olmaya da bilirim, annemin kızıyım ben. Anne tarafına çekmişim. Yani umarım annem normaldir de ona çekmişimdir. Ailemde özleyebileceğim tek insan üvey kardeşim sanırım, o da benimle aynı yaştaydı en son. Öyle hatırlıyorum Becky'i. Nerede şimdi diye sorsan, fikrim yok. Hayırsız bir aile bireyiyim ben. Hiçbiri için güzel canımı feda etmem, hepsi ölsün ben yaşıyım, umrumda olmaz. Hangisi bana bir şeyini feda etmiş? Sylvia'nın gözü parada, aç karı. Babamın gözü karıda, sübyancı adam. Becky'nin gözü nerelerde bilmiyorum.

Neyse benim neden okulumda güzel güzel dersimi dinlemediğimi soracak olursanız, kaçamak yapıp Julien'ciğimle memleketimiz Manchester'a bir ziyaret yapalım dedik. Sylvia'yla, babam tanımak istiyormuş benimkini. Çok acayipsiniz yalnız, cidden. Hani Julien'i tanıyıp ne yapıcaksınız merak ediyorum. Tanıyınca, tanımak istediğiniz güne lanet edeceksiniz biliyorum ben sizi. Her neyse, Julien Cartier. Ah, benim biricik sevgilim. Meleksi falan diye söz edersem dünyanın en büyük malı olurum. Şeytanın sarışın halidir o. İngiliz aksanıyla bütünleşen seksi bakışları, küstah tavırları vardır. Çok sever beni, listesindeki 270 civarı kızdan sonra kalbini bir ben çaldım. Evet, ben çaldım, yedirin bunu kendinize tamam mı? Aman yani kiminle isterse yatsın, onlar sadece birer şişme bebektir benim Julien'ciğimin gözünde. Çok pis bakar bilir misiniz? Ukala, kendini beğenmiş, zeki. Zeki değil de kurnaz. Sigarasını içerken görün hele bir de siz onu, tanrım yok böyle bir seksi varlık alemde. Kahretsin ki benim, bana ait, benim, benim. İkizi de vardı, onu alabilirdiniz ama onu da kaptırdınız. Şimdi gidin ağlayın. Her neyse devam ediyorum. Bu akşam Julien, bu pislik insan, aşkım benim ailemle yemeğe gelecek, yani yaklaşık bir saat sonra. O yüzden gidip hazırlanmam gerek.

Ailemin inadına açık saçık bir şeyler giyeceğim, bir de dar. Her şeyim ortada olsun, babam bana sarkar diye de korkmuyor değilim gerçi. Amacım Julien'i gaza getirmek aile yanında, çok eğlenceli olacak. Çok seviyorum dalga geçmeyi ailemle. Aile de sayılmaz onlar gerçi. Beyinleri alınmış insan topluluğu. Sorcaksınız sen çok mu zekisin? Evet, öyleyim. Çok zekiyim, var mı? Dolgun dudaklarıma kırmızı rujumu sürüp, elbisemin göğüs dekoltesini biraz düzelttikten sonra, Julien'e mesaj atıyorum. Böyle hem gelsin diye, hem gelince görecekleri konusunda meraklandırmak için. Hayat eğlence aslında, kimse bunu bilmiyor. İstediğimi yapıyorum ben cidden, kimse umrumda değil. Julien ve kızlarım hariç. Yatağa çömüp o geçmek bilmeyen 45 dakikanın dolmasını beklerken telefonumda bu aralar kafayı taktığım bir oyunla oyalanıyorum sonra. Ey zaman, geçsene.