XeniaJolanka

Tanıdığınız ben değilim, benim yansımam. Gerçekleri yadırgayamam, biliyorum benden hoşlanmıyorsunuz. Sadece aynanın tersine bakın, gerçek "ben"i o zaman görürsünüz. Ama unutmayın, gerçek de bir yansımadır.

Sizin için sadece görüntüden ibaret olabilirim. Kim bilir, belki de duygularım yoktur. Sevmem çentik olmayı, erkekler birer çentik olduğu için duvarımda. Unutmayın, kendimden başkasını sevmedim. Sizi sevmemi bekleyemezsiniz. Yüzünüze gülebilirim de, arkanızı dönmeseniz iyi edersiniz. İyilik yapmayı sevmem, prensibim gereği, ama şüpheniz varsa ardında menfaatlerim de vardır. Ha, eğer o da yoksa intikamımı bulacaksınız. Küçüklüğümle ilgili acıklı anılarım yok. İhtişamın her şey olduğunu öğrendiğimden beri böyleyim. Kışı severim; geceler sert geçer, uzundur, derin izler bırakır. Sessizce yaklaşır ve ihtişamlı bir şekilde terk eder, benim gibi. Derdiniz varsa bulaşmayın derim, gün sandığınız kadar uzun olmayabilir. Ve kışın ardından yaz gelecektir.

Sadece biraz daha zamana ihtiyacım var. Mevsimler sonsuza dek yaşanmaz. İnsanları sevmeyi öğrenemedim sadece; 1 gram ruh 10 grama eş değer değil çünkü. Aptal maskesi takıp dolaşınca seni aptal sanan insanlar, gittiğinde asıl aptalın kim olduğunun farkındalar. Ve çıkarları için avlananlar benim avlarım olurlar. Beni iyi tanıdıklarını zannedenlerse gerçeği görmüyorlar. Hadi yapmayın, burası New York! Kendim gibi olmamı bekleyemezsiniz. Gün geldiğindeyse benim zekam karşısında eğileceksiniz.

Doktor bir baba ve yazar bir anneye sahip olmak kolay değildir. Sandığınızdan daha çok emek ister bağları koparmamak. Kalıtsal olarak iki farklı kültüre sahipseniz, işiniz daha da zorlaşır. Ben bir Macar olarak büyüdüm. Babam gibi. Ve hep onun gibi olmayı istedim, değişmemeyi.

Hobilerimse tek kelimeyle anlatılabilecek kadar kısa; erkekler...