İş Seyahati(!)

Konu: İş Seyahati(!) Çarş. Şub. 09, 2011 2:56 am

#

Amanda Sylise # Charles Keith

Sabah erkenden uyanmıştım. Holding yüzünden her zaman böyle yapardım. Bir noktadan sonra da alışıyor tabi insan. Her zamanki gibi sıcacık yatağımdan çıktıktan sonra elimi yüzümü yıkamak için banyoya gittim. Dün gece pek rahat uyuduğum söylenemezdi. Gözlerimin altında mor halkaların oluştuğunu görünce moralim bozulmuştu. Elimi yüzümü yıkayıp kendime geldikten sonra göz altı kremimi sürmüştüm. Babamın uyanıp uyanmadığını bilmiyordum. Bakma gereği de duymadığım için doğruca mutfağın yolunu tuttum. Bir şeyler atıştırmam gerekiyordu. Buzdolabının kapağından mısır gevreği ve sütü aldım. İkisini bir kaseye boşaltarak tekrar yatak odamın yolunu tuttum. Hızla mısır gevreğimi bitirdikten sonra Charles'i aradım.
Bugün birlikte Roma'ya uçacaktık. İş seyahati için gidiyorduk. Ama benim çok planlarım vardı. Charles her zaman için çok yakın dostum olmuştu. Öyle ki çoğu zaman birlikte takılırdık. Özellikleri bana benziyordu. Gündüz iş adamı, ama geceleri bambaşka biri haline geliyordu. Sanırım bu yüzden onunla çok iyi anlaşıyorduk. Telefonu meşgule alınca tekrar yatağıma uzandım. Anlaşılan geceden kalmaydı, her zamanki gibi. Hava limanına gitmek için çok erkendi. Bavulumu da hazırlamadığım için yatağımdan kalkarak dolabımı deşmeye başladım. Roma'da ilk olarak yapmam gereken şey alışverişti! Dolabımda seyahatim için uygun hiç bir şey bulamıyordum. Çoğunu bir çok kez giymiştim. Sürekli aynı şeyleri giymek çok can sıkıcı bir durumdu.

Hızla üzerime Paris'ten aldığım mini elbisemi geçirdikten sonra hafif bir makyajla birlikte evden çıktım. Delici gelebilirdi, ama Roma'da giyebileceğim doğru düzgün hiç bir şeyim yoktu. Bu yüzden bu saatte alışverişe çıkıyordum. Arabama atladığım gibi New York sokaklarında ilerlemeye başladım. Her zamanki gibi modacıma gitmeyi planlıyordum. Kısa sürede mağazanın önünde olduğum için çok memnundum. Normal zamanda olsa mağazaları saatlerce gezerim. Şu anda durum buna müsait olmadığı için beğendiğim beş parçayı alarak mağazadan ayrıldım. Tekrar evin yolunu tutmuştum. Babamın hala uyuduğunu görünce rahatsız etmeden, sessizce bavulumu hazırladım. Üzerimdeki kıyafeti de değiştirdik sonra hazırdım. Charles'i tekrar aramayı aklımdan geçirdim. Ancak tekrar yüzüme kapamasından korktuğum için aramayacaktım. Bu sefer şoför ile hava limanının yolunu tuttuk. Uçağın kalkmasına daha çok vardı. Bankların birine oturarak dergileri incelemeye başladım. Bu sırada karşımdan gelenin Charles olduğunu görünce sevinmiştim. ''Ah, nihayet. Telefonu yüzüme kapaman çok kibarca bir hareketti doğrusu.'' dedim gülümseyerek.

Konu: Geri: İş Seyahati(!) Perş. Şub. 10, 2011 4:34 am

Günün ilk ışıklarıyla uyandığım söylenemez. Uyanmamı sağlayan çalan telefonun sesiydi. Alarmı eski saatinde kurulu kalmıştı. Telefona baktığımla afallamam bir olmuştu. İki saat sonra uçak kalkacaktı. Amanda da aramıştı fakat şimdilik ona cevap vermemeyi tercih ettim. Eğer yeni uyandığımı öğrenirse bana kızacağını biliyordum. Dün geceden sonra duş almam gerekiyordu. Hemen banyoya gittim, sıcak suyu açtıktan sonra gelmesini beklerken hızlıca çamaşırımı çıkardım. Sıcak su bedenime değdiğinde oyalanırdım normalde. Şimdi ise acele etme zamanıydı. Hızlı bir şekilde duş almaya baktım.

Duştan çıktığımda Elisa'ya baktım hâlâ uyuyordu. Gerçi uyandırmak da pek içimden gelmiyordu. Öyle masumca uyurken uykusunu bölmek, yavaşça eğildim ve yanağına bir öpücük kondurdum. Bana kızacağını biliyordum. Özellikle tembihlemişti sabah beni de uyandır diye ama onu uyandırırsam daha fazla oyalanacağımın ve geç kalacağımın farkındaydım. Elisa'ya bakmayı bırakarak gardrobu açtım. Çamaşırlarımı giydikten sonra dolaptan bir kot pantolon ve siyah bir tshort alarak hızlıca üstüme geçirdim. Bu bir iş seyahatiydi fakat saatlerce sürecek olan uçak yolculuğunda rahat olmak en iyisiydi. Dün akşam yatmadan önce Elisa'yla bavulumu hazırlamıştık zaten. Bu işin en iyi kısmıydı daha fazla oyalanmayacaktım. Fazla vakit kaybetmeden banyoya giderek dişlerimi fırçaladım, sonra kurutma makinesini açarak saçlarımı kuruttum. Kabaran kısımlara hafifçe jöle sürerek inmesini sağladım. Tamamen hazır olduğumu hissettiğimde mevsimlik ceketimi ve valizimi alarak aşağı kata indim.

Elimdekileri kapının girişine koyduktan sonra mutfağa geçtim. Açlığımı yatıştırması için bir kaseye süt ve mısır gevreği koydum. Gevreği atıştırırken saate baktım. Daha zamanım vardı. Bir kase mısır gevreği yiyecek kadar.. Hızla gevreği bitirdikten sonra kaseyi lavabonun içine bırakarak kapıya gittim. Üzerime montumu geçirdim "Günaydın Charles" ses tonundaki kızgınlıktan Elisa olduğunu anlamam zor değildi. "Özür dilerim hayatım geç kaldığım için seni uyandırmadım." diyerek hatamı telafi etmeye çalıştım. "Peki, döndüğünde bunun acısını çıkarırım." diyerek güldü. Onu bir hafta göremeyecektim. O yüzden sıkıca sarıldım ve dudaklarına yumuşak bir öpücük kondurdum. "Görüşürüz hayatım" dedim ve valizimi elime aldım. "Görüşürüz uçağa binmeden beni ara" "Peki, peki" diyerek kapıdan çıktım.

Arabayı çalıştırdığımda fazla benzinimin kalmadığını farkettim. Bu nedenle ilk olarak yakıt durağına uğradım. Amanda'nın bana kızacağını biliyordum. Onunla çok iyi anlaşırdık. Hani derler ya bu bunun kız modeli diye. Aynen öyleydi. Benim sanki bir kadın vücudunda beden bulmuş hâlim gibiydi. Gündüz tam bir iş kadını gece hovardanın önde gideni. Bunları düşünürken kendimi gülmekten alamadım. Bu bir iş seyahatiydi fakat onunla farklı şekillere dönüşeceğinden emindim. Gezmek isteyeceğini biliyordum. Zaten uçaktan indiğimizden otele yerleştikten sonra direk dışarı çıkacaktık. Planımız buydu. İki gün kadar kısa bir süreliğine orada olacağımızdan gezmek için aceleci davranmamız gerekiyordu..

Havaalanına vardığımda Amanda'dan eser yoktu. Kadındı işte.. On saat hazırlanmazdı. Karşıdaki banka baktığımda Amanda'nın bankta oturduğunu ve dergilerini karıştırdığını gördüm. Yani boşu boşuna günahını almıştım. Yanına vardığımdan benden önce davrandı ve: .

''Ah, nihayet. Telefonu yüzüme kapaman çok kibarca bir hareketti doğrusu.'' diyerek ayağa kalktı. Fazla vaktimiz yoktu on beş dakika sonra uçak kalkacaktı. "Özür dilerim. Uyku sersemi yapmış olabilirim." Daha fazla oyalanmadan bavullamızı vermek için gişeye doğru yürümeye başladık. Bavullar işaretlendikten sonra uçağa gitmek için gerekli olan girişe gittik. İnsanların yarısı binmiş yarısı sırada bekliyordu. Uzun boru gibi bir şey vardı, oda gibi. Açıkcası hep adını merak etmişimdir.. Uçağa binmeden önce onun içinden geçerdik. Sanki yolcuları vakumlardı içine. Sessiz olduğundan biraz ürkütücüydü. Daha fazla oyalanmadan koltuklarımızı bulduk. Business sınıfı olduğundan yardımcı oluyorlardı zaten. Oturduğumuzda Amanda'ya baktım ve gülümsedim "Kulaklarının ağrımasına hazır mısın?" yolculuğun en kötü yanı buydu. Kulakların delinecekmiş gibi basınç yapardı. Bilmiyordum ya da bir tek ben bu şekilde hissederdim. Hostesin her seferindeki gibi uçak düşme durumunda yapacaklarımızı anlattığı hareketlere baktım. Gülünçtü. Uzun bir yolculuk olacağından konuşmaya ihtiyacımız vardı. Amanda'ya döndüm ve "Ee?" diye sordum.