İyi ki geldin!

Uykusuz geçen bir gecenin ardından, sabah kalkmak hep zor gelmişti ona. Nedense hep sabaha karşı uykusu gelirdi ki bu onu sinir ederdi. Yine her zaman ki gibi saatinin sesiyle yatağından fırladı. O saat hep 9'da çalmak zorunda mıydı ? 5 dakika daha uyumak için yatsa, öğlene kadar uyurdu ki bu tüm gününü mahvederdi. Yatağından yavaşça kalkıp dışarı baktı. Müthiş bir gündü. Kuşlar cıvıl cıvıldı. Güneş parıldıyordu. Böyle bir günde evde oturmak olmazdı. Ne yapacağına daha sonra karar verirdi. Şimdi buz gibi bir duş alması gerekiyordu.

Hızlı bir şekilde duşunu aldıktan sonra, rahatlamıştı. Tam Juliet'e mesaj atacakken Juliet, Spring'den önce davrandı. Cafe Quella'da buluşmak istediğini söyledi. Birlikte kahvaltı yapabilirlerdi. Juliet ile konuştuktan sonra dolabından en sevdiği beyaz elbisesini çıkartıp, giydi. Altına beyaz topuklu ayakkabılarını da geçirdikten sonra hazırdı. Annesine ve babasına "Görüşürüz" dedikten sonra evinden çıktı. Arabasına atlayıp Cafe Quella'ya doğru yola koyuldu. Çok geçmeden varmıştı.

İçeri girdiğinde orada bekleyen Juliet'i gördü. Koşarak yanına gitti ve sarıldılar.

"İyi ki geldin."

İkisi de birbirlerini çok özlemişlerdi. Uzun zamandır görüşmüyorlardı. Hemen cam kenarındaki masaya oturduktan sonra garsona sipariş verdiler ve yemeklerin gelmesini beklediler.

"Hayat nasıl gidiyor tatlım ? Bir değişiklik var mı ? Uzun zamandır görüşmüyorduk. "

Spring, Juliet'in konuşma isteğini fark etmişti. Bunu ihtiyacı olduğu görebiliyordu. Juliet'in sıcak gülümsemesine karşılık verdi. Juliet daha fazla dayanamayıp konuşmaya başladı.

“ Bilirsin işte hiçbir değişiklik yok. Bizimkiler seyahatten yeni döndüler ve keşke dönmeselerdi diye düşünmeden edemiyorum. Onlar olmadan fazlasıyla iyiydim. “ dedi ve devam etti. “ Babamı bilirsin, nedensiz yere olay çıkarmakta üstüne yoktur. Annem de yine aynı, hiçbir şeye karışmıyor ve melek taklidi yapıyor. “ diye ekledi. Evet Spring, Juliet'in evinde kaldığı süreler zarfında aileyi çözmüştü. Aslında arkadaşı adına üzülüyordu. Böyle ailelerden nefret ettiğini düşündü. Juliet biraz daha konuştuktan sonra Sprin'e dönüp gülümsedi çok konuştuğunu fark etmiş gibiydi.

“ Kendimi fena kaptırdım “ dedi ve bir kahkaha attı. “ Hep ben anlattım. Peki ya sen? İyi misin? Neler yaptın? Bu ara hakkında hiçbir şey duymuyorum. “ diye ekledi. Spring sıkıntıyla iç geçirdi.

" Bende de bir değişiklik yok hayatım. Sadece artık annemlerle kalmamam gerektiğini düşünüyorum. Ev tutacağım sanırım. Ve her zamanki gibi bir sevgilim yok. Olmasında zaten. Aldatılmaktan sıkıldım." dedi. Aldatılmak ona fazlasıyla ağır gelmişti. "Aslına bakarsan..." diye ekledi. "Erkeklerin iğrenç yaratıklar olduğunu düşünmeye başlıyorum.Her an feminist olabilirim. Dahası şu an canım koca bir kutu dondurma çekiyor mümkünse çikolatalı." Spring haline güldü. Ne ara bu kadar acınası bir duruma gelmişti. Kararlı bir şekilde gülümsedi.

"Bir şeyler satın almaya ihtiyacım var. Belki saçlarımı da değiştiririm. Yenilenmem gerekiyor. Buradan çıkınca alışveriş yapmaya ne dersin. Hem kuaföre de gideriz."

Daha önce hiç olmadığı kadar yavaş yiyordu yemeğini. Zaten konuşmaktan zaman bulamıyordu ki bir şeyler yemeye. Bu aralar hep böyleydi. İki haftada yaklaşık 5 kilo kadar vermişti ve bu hiç iyi değildi. Kendini zorlayarak birkaç lokmayı ağzına attı ve üzerine de kahvesini yudumladı.
Spring'in sıkıntılı bir şekilde iç geçirmesiyle dikkatini tabağından, genç kıza yöneltti.

" Bende de bir değişiklik yok hayatım. Sadece artık annemlerle kalmamam gerektiğini düşünüyorum. Ev tutacağım sanırım. Ve her zamanki gibi bir sevgilim yok. Olmasında zaten. Aldatılmaktan sıkıldım." dedi. Bunu o kadar sıkıntılı ve bunalmış olarak söylemişti ki Juliet yalnızca kafasını sallamakla yetindi. Ne diyebilirdi ki? Spring'in önceki ilişkileri düşünüldüğünde çok mantıklı bir karardı bu. "Erkeklerin iğrenç yaratıklar olduğunu düşünmeye başlıyorum. Her an feminist olabilirim. Dahası şu an canım koca bir kutu dondurma çekiyor mümkünse çikolatalı." dedi ve ikisi de gülmeye başladı. Spring yerinde olsa Juliet asla böyle bir karar vermez, veremezdi. Juliet'in en büyük zaaflarından birisi de güzel gülen erkeklerdi. Mutlulukla iç geçirdi. Ardından karşısında oturan Spring aklına geldi ve fark ettirmeden toparlandı.

"Bir şeyler satın almaya ihtiyacım var. Belki saçlarımı da değiştiririm. Yenilenmem gerekiyor. Buradan çıkınca alışveriş yapmaya ne dersin. Hem kuaföre de gideriz." dedi. Juliet alışverişe hiçbir zaman hayır diyemezdi. Hem çok yorgundu hem de gitmeyi, Spring’le vakit geçirmeyi istiyordu. Bu konunun üzerinde fazla durmadı. Elbette gidecekti. Ama asıl olay erkeklerdi. Gerçekten de Spring böyle bir şeyi düşünüyor muydu? Çok delice! diye geçirdi içinden Juliet. Sonra arkadaşına döndü tekrardan.

“ Gerçekten de iğrenç olduklarını düşünmüyorsun değil mi? Yani, hadi ama bu gerçekten delice! “ kelimeler ağzından kontrolsüzce dökülmüştü. Juliet, ne dediğini fark edince gülmeye başladı. “ Beni bilirsin, bu konulara bir tür zaafım var. “ dedi ve gülmeye devam etti. “Aslında daha yeni alışveriş yapmıştım ama neden olmasın? Hem ciddi anlamda kuaföre gitme zamanım geldi. “ dedi elleriyle saçlarına dokundu, diplerinden uçlarına doğru kaydırdı elini. Saçlarının uçlarındaki kırıklardan rahatsız olmuştu. Güzelim saçlarının pürüzsüz güzelliğini bozuyorlardı. Hafifçe saçlarını savurdu ve gülümsedikten sonra kahvaltısına devam etti.


RP SONU.