Hesaplaşma

Aranka Dora Sandor & Louis McGrount & Vega Veronique Garnier

Kalp kırıklarıyla doludur hayat. Bazen güler bazense ağlarsınız. Hep bir beklentiniz vardır. Bu beklentiler gerçekleşmeyince hesabını çevrenizdeki insanlardan sorarsınız. Korkarsınız, gücünüz yetmez. Hayata hesap soramazsınız! Ona karşı gelmek en güçlü insanların dahi harcı değildir...

Bugün büyük gündü! Eski sevgilimden hesap soracaktım. İtalya’dan yeni geldim ve cebimde 5 kuruş bile yok. Biraz söğüşleme zamanıydı. New York’a gelir gelmez aradım Vega’yı. Çok konuşmaz ve bana itaat ederdi. Vega’nın hiçbir şeyi sorgulamamasını çok seviyorum zaten. Olay çıkartır ancak kendimi biraz acındırdıktan veya en kötüsü elimdeki kozları bir bir anlattığımda kesenin ağzını da açıverir. Hoşuma gidiyor eskilerden para araklamak, onları tehdit etmek. Aslında kendime yetecek kadar param var ama böylesi daha zevkli. Onun acı çektiğini görmek ve bana lanetler okumasına aldırmadan bir pislikmişim gibi suratıma tükürülmesine göz yummak sonunda aldığım paraların hakkını veriyor doğrusu.

Yeni sevgilim Dora’yı aradıktan sonra üzerimi giyinmeye koyuldum. Dora ile nasıl tanıştım meçhul ancak bildiğim tek şey onunda amacı aynı. Çıkarlar üzerine kurulmuş bir ilişki bizimkisi ancak onu seviyorum, en azından şimdilik. Bir gün Dora’nın da eskiyerek dolabıma asılacağı günü düşünerek kravatımı keyifle bağlıyorum. Aslında resmiyetten hoşlanmam ama bayanların gözünde bir centilmen olmak için altın kural bu! Saçlarımı da havalı bir şekle soktuktan sonra kendimi dışarı atıyor ve Starbucks’ın o havadar kokusunu içime çekerek üç kişilik bir masaya oturuyorum. Eski sevgilim ve yeni sevgilimin karşılaşmaları tuhaf olsa da Vega’dan para koparmak için elimden geleni ardıma koymayacağım.

Vega ile olan ilişkimizi anımsıyorum da güzel ve sancılı ama inişli çıkışlı bir ilişkiydi. Yok, yere kızıyor, boş yere alınıyor ve eften püften bahanelerle kavga çıkarıyordu. Zor kızdı ama ona bu yüzden âşık olmuştum. Zor olduğu kadar inatçı ve kıskançtı da. Ama güzelliği ve bir gülüşü her şeyi unuttururdu- tabii bunlar geçmişte kaldı benim için-. Ama zamanla ondan sıkıldım ve bir mesajla ayrıldım. Beni hiç aramadı, anlayışına şaşırmıştım doğrusu. Sonra ben İtalya’ya yerleştim. Derken birkaç kızın daha kalbini kırdım. Ardından Dora ile tanıştım. Planlarımızı yaptık o henüz tanışmadığım kardeşinden intikamını alacak, ben ise eskilerimden.

Çok geçmeden yanağıma öpücük konduran Dora’nın güzelliğiyle kendime geliyorum. Kuralcı kızdır. Ben de kuralları çiğnememek için yerimden kalkıp sandalyesini çekiyorum. Dora yerine oturunca ben de ısıtmış olduğum sandalyeme oturup, Dora’nın yumuşak dudaklarına gömülüyorum. Uzun bir öpüşmenin ardından tatminkâr olmuş kalın dudaklarımı aralayarak, ‘’ Nasılsın tatlım? ’’ diye soruyorum. Üzerine giydiği kahverengi pelerini sandalyesinin arkasına asarken benimle pek oralı olmuyor. Ben de yanıtımı beklerken Dora’yı incelemeye başlıyorum. Üzerine giydiği mor elbisesiyle sıra dışı gözüküyor. Dora, her zaman sıra dışı olmak ister zaten.

Sıcak yatağından zor ayrıldı Dora. Bugün önemli işleri vardı. Louis’le buluşup eski sevgilisinden borç -daha çok araklamak- para alacaklardı. Bunu bilmenin verdiği güçle kuşanmaya başladı genç kız. Çok sevmezdi öyle milletten zorla para koparmayı. Ancak gerektiği zaman belli kurallar doğrultusunda arakladığı paraya borç süsü verebilirdi. Yalvarmayı, kendini acındırmayı sevmezdi. Sevgilisinin ikinci yöntem olarak kullandığı ‘’Tehdit’’ kuralını severdi Dora. İnsanlar artık fakire değil, açığını yakalamış olan kurnazlara paralarından koklatıyorlardı. Çağa ayak uydurmak lazımdı.

Keçeleşmiş, gür saçlarına artık kırılmaya yüz tutmuş olan tarağını geçirdi. Büyük bir azimle saçlarını taramaya koyuldu. Sanki büyük bir savaştan çıkmışta saçlarının yarısı yanmıştı. Saçlarının zorluğuna rağmen taramayı ve düzgün bir şekle sokmayı becerdi. Dora artık bu konuda uzmanlaşmıştı zaten. Tarağı komodinin üstüne bıraktıktan sonra aynanın karşısına geçip yarattığı şahesere baktı, hayran dolu gözlerle. Topladığı kızıl saçlarını incelemeye koyulmuşken çalan telefonun o korkunç sesiyle irkildi. ‘’ Lanet olsun! ’’ Telefondaki gür ses Louis’e aitti. Bugün buluşacaklarını anımsatmak için aramıştı. Bu çabasını gereksiz bulduğunu sevgilisine söyleyemedi. Telefon yüzüne kapandıktan sonra kendi kendine böyle bir şeyi asla unutmayacağını/unutmadığını söyleyip durdu.

Evin içerisinde uzun bir koşuşturmanın ardından topuklu ayakkabılarının ucunu biraz gevşetti ve arabasına atladı. Yollar felaketti. New York’un bu akıl almaz kalabalık sokaklarına alışması zor olacaktı. Trafikte eğlenmenin en güzel yolu sonuna kadar açılan müzik ve arabalarının içinde homur homur homurdanan insanların suratlarını incelemektir. Sıkıcı geçen bir araba yolculuğunu eğlenceli hale getirdikten sonra yolculuk bitiyor ancak ne büyük bir şanssızlık ki Starbucks’ın önü doluydu. Büyük bir hiddetle söylenerek biraz ileri de nihayet yer bulabiliyor Dora. Araba’dan bir hışımla iniyor ve sokaktan geçerken enteresan sayılabilecek her türde ki insanların suratlarına bakıyor ve aklında tutmak için büyük bir çaba sarf ediyor. Eskiden beri severdi insanları incelemeyi ve onların kimi zaman asık kimi zamansa mutlu yüzlerine bakarak kendince anlam çıkartır ve o garip suratlarını aklında tutmaya çalışırdı. Neredeyse yere değecek kadar uzun burunlu ama şık giyinmiş bir adamı geçtikten sonra nihayet Starbucks’a adımını atabilmişti.

Sevgilisinin kendisine dönük olan düşünceli yüzünü görünce arkadan dolanarak yumuşak, beyaz yanağına küçük bir öpücük kondurdu. Louis şaşkınlıkla Dora’ya baktı ve hemen kalkıp nazik bir harekette bulunarak sandalyesini çekti. Bu nazik jestten minnettar olduğunu belirten kocaman gülümsemesiyle yerine oturdu. Dora aşırı sıcaktan bunalınca şık, kahverengi pelerini çıkartıp sandalyesinin arkasına asmakla debelenirken sevgilisinin sormuş olduğu soruya cevap verdi, ‘’ İyiyim, sen? ‘’ Amacına ulaşınca Louis’in ela gözlerine bakarak, ‘’ Senin şu eski sevgilin, ne zaman gelecek? ‘’ Uzun bir sessizlik hâkim oldu masaya, Louis’in gözlerini neden kaçırdığını anlayamadı. Bunları umursamayarak sevgilisinden gelecek o meçhul cevabı bekledi.

Dora’nın oturduğu yerde debelenmesi, bana beyaz, narin bir kuşun çaresizce çırpınmasını, kanat çırpma arzusunu anımsattı. Hırçın sevgilim, pelerinini nihayet arkasına asabilmişti. Bu başarısı yüzüne yansır vaziyette gözlerimin içine bakarak önce sormuş olduğum soruyu, ‘’ İyiyim, sen? ‘’ diyerek yanıtladı. Ben de bu faslın fazla uzadığını düşünerek, soğuk bir sesle ‘’ Ben de iyiyim. ‘’ dedim. Ancak Dora, lafı uzatmadan Vega’ya getirmeyi başardı. Vega’nın ne zaman geleceğini sordu, kendi dilinde. Dora, ‘’ Eski sevgilin ’’ sıfatını kullanınca istemeden gözlerimi devirdim. İçimden, söylenerek zor da olsa gülümsemeye çalışarak gözlerimi yeniden karşımda ki kıskanç bayanın gözlerine diktim. Kalın, dudaklarımı çaresizce aralayarak, ‘’ Ah! Evet, gelecek. Ama tanrı aşkına Dora, kıskançlık yapma. Amacımızı unutma!’’ dedim fazlasıyla tehditkârca. Dora’nın gerilen yüz hatlarına aldırmaksızın sözlerime devam ettim., ‘’ Tatlım, biliyorsun bu ‘eski sevgili’ sıfatından hoşlanmıyorum. Anla beni, lütfen. ’’ beyaz, kemiksi parmaklarımı Dora’nın yumuşak ellerine dokundurdum.

Dışarıda yağan yağmurun gürültüsü uğuldayan kulaklarıma dolmaya başladı. Pencere’ye umutsuzca baktım, nerede kalmıştı? Gelmeyecek miydi? Sakin ancak öfkeden kasılmış olan suratımı cep telefonuma götürdüm. Son bir mesaj atacaktım, artık gelmeliydi. Mesajı yolladıktan sonra Ary’nin de meraklanmış olduğunu gördüm. ‘’ Vega’ya mesaj attım, ‘Gelmeyecek misin? ‘ diye. ‘’ dedim ve gözlerimi yeniden pencereye yönelttim. Buharlaşmış camı sağ dirseğimle sildikten sonra etrafa bakınmaya başladım, gelmeliydi, gelecekti de.

‘’ Ah! Evet, gelecek. Ama tanrı aşkına Dora, kıskançlık yapma. Amacımızı unutma!’’

Louis’in ses tonu hiç hoşuna gitmemişti. Başkalarına diklenmez, onlarla böyle sersemce konuşmazdı. Dora’yı ise hep tehdit eder ve ona kabadayılık taslardı. Ama o, bundan bıkmıştı. Öyle ki bıkkınlığı artık öfke boyutuna gelmişti. Ağzından hangi sözcüklerin döküleceğini bilmeksizin konuşmaya başladı, sinirli bir ses tonuyla ‘’ Ben unutmam, sen de bunu unutma! Ayrıca bu tehditleri bana değil Vega denen kıza savur. Biliyorsun, para alamazsan seni terk ederim. ‘’ Tehdidin soğuk yemeğinden bir kaşık almıştı Dora. Tadı güzeldi, keyifle gülümsedi. Louis ise kızın az önce ki sözlerine aldırmaksızın konuşmaya başladı, ‘’ Tatlım, biliyorsun bu ‘eski sevgili’ sıfatından hoşlanmıyorum. Anla beni, lütfen. ’’ soğuk elini, kızın sinirden kasılmak üzere olan eline değdirdi, yumuşakça okşamaya başladı. Dora’da hırçın bir kedi misali okşanınca mayışmaya, rahatlamaya başladı.

Yağmur tüm şiddetiyle yağarken, Dora yine hayal âlemlerine dalmıştı. Yağmurun o pürüzsüz sesi onda hep rahatlama hissi uyandırırdı. Bitmeyen, sonsuz ama rahatlatıcı ritmik ses bir melodi gibi kulaklarına dolar ve Dora kötü düşüncelerinden arınır, hayal kurardı. Yağmurun sesi ve hayal kurmak genç kızın hayatta en sevdiği terapiydi. Bir de yağmurda yürümek vardı. Ama yağmurda yürümek, tek başına değil, sevgiline sarmaş dolaş sarılıp, ıslanmaya inat birbirine iyice yaklaşıp ısınarak yavaş yavaş yürümektir. Böyle çıkar yağmurun tadı…

Dora’nın sakinliği giderek telaşa dönüştü. Kız, son anda gelmekten vazgeçmişti belki de. Umutsuz ve meraklanmış gözlerini Louis’in gözleriyle buluşturdu. Louis, telefonuyla uğraşıyordu. Telefon’dan gözlerini ayırınca, kıza mesaj attığını söyledi. Ama ses tonu, öfkeliydi. ‘’ Gelmeyecek misin? ‘’ sorusundan ziyade öfkeyle abuk sabuk bir şeyler yazmasından korktu Dora. En sonunda o da pes ederek, gözlerini pencereye dikti. Bekleyeceklerdi, nasılsa gelecekti.

Yağmur giderek hızlandığında nihayet telefonuma Vega’nın geleceğine dair bir mesaj aldım. Gülümsememi yüzüme oturtturarak Dora’ya, ‘’ Gelmek üzereymiş. ‘’ dedim. Dora’nın kafasından neler geçtiğini tahmin edebiliyordum. Bir an önce parayı alıp gitmek istiyordu. Ama sabretmeliydi ki Dora her işini hızlı yapardı, yavaş tempodan hoşlanmazdı. Ben ise onun tam tersiydim. Sabretmesini bilirdim, dakikalarca bekleyebilirdim. Ama bekletilmekten de öyle çok hoşlanmazdım hani. Pencere’den Vega’nın solgun ve ıslak yüzünü gördüm. Sinirli ve öfke dolu gözlerle bakıyordu etrafa. Gözlerimi pencere’den aldım ve Dora’ya biraz daha yaklaşarak ‘’ İşte geliyor! Şu anda içeriye giren sarışın Bayan Vega. ‘’ diye fısıldadım. Bunun üzerine Dora’da pencere’ye baktı. Ardından hiçbir şey olmamış gibi önümüze dönüp beklemeye başladık, tekrar.

Vega içeriye girmişti. Etrafına biraz bakındıktan sonra beni ve Dora’yı nihayet fark edebilmişti. Hemen gelmek yerine kendi düşünceleriyle başa çıkarcasına bizi inceliyordu. Aslında daha çok Dora’yı inceliyordu. Kıskanmış mıydı? Belki. Ama tam da bunları düşünürken sarsak adımlarla yanımıza yaklaştı Vega. Sanki acelesi varmış da, bir yere yetişmesi gerekiyormuş gibi hız hızlı konuşarak, ‘’ Evet, ne kadar istiyorsun? Vereyim de düş yakamdan. ‘’ dedi. Ah, kadınlar! Her işlerini acele yapmayı severler. Biraz olsun beklemeye tahammülleri yoktur. Nazik bir gülümseme yerleştirdim suratıma ve sakin bir ses tonuyla, ‘’ Ah! Merhaba Vega. Görüşmeyeli nasılsın? ‘’ dedim. Hala ayaktaydı, yine inadı tutmuştu, oturmuyordu. Onun konuşmasına fırsat bırakmadan, sözlerime devam ettim ‘’ Tatlım, seni sevgilim Dora ile tanıştırayım. Dora bu Vega, Vega bu Dora. Siz bayanlar burada oturup biraz sohbet edin, bende üç tane kahve alayım. ‘’ Hemen yerimden kalktım ve Vega’nın sandalyesini de oturması için çektim. Her şey bitmişti, birazdan buradan bol miktarda parayla ayrılacaklardı.