Arkadaşlık bambaşkadır.

Konu: Arkadaşlık bambaşkadır. Çarş. Eyl. 08, 2010 4:35 am

Lydia McCarthy & Lily Sophia Claythorne

# Kurgu: İki yakın arkadaş arasındaki küçük bir dertleşme.

# Zaman: Tenefüs zilinin çalmasından itibaren.

Konu: Geri: Arkadaşlık bambaşkadır. Çarş. Eyl. 08, 2010 5:02 am

Tenefüs zilinin çalmasıyla birlikte hızlı bir atakla sınıftan uzaklaştım.Gözlerim elimdeki telefonun ekranına dikilmiş,yüzümün sinirden kıpkırmızı olmasını sağlayan mesajı okuyordu.Hiçbirşey yolunda gitmiyordu bugünlerde.Bende bunun şerefine çevremdeki insanlara çatıyordum,onlarıda mutsuz etmeye çabalayarak.Dokunulmaz bir hal almıştım.İnsanlar yollarımdan çekiliyor,beni rahatsız edicek davranışlarda bulunmamaya çalışıyorlardı.Babamın kendine yeni bir kız arkadaş bulmasını olgunlukla karşılayamamıştım malesef.O kadından iğrendiğim kadar kimseden iğrenmemiştim.Merdivenlere doğru yol alırken kahverengi,dalgalı saçlarımın adımlarıma göre süzülmesi kibirli görünüşüme biraz daha ukalık katıyordu.Aslında ben böyle bir kız değildim.Herkesle iyi anlaşan,dürüst ve neredeyse melek kadar iyi denilebilecek bir kızdım.Ama hayat bu yolu izlememi istemedi ve bana değişik değişik kader ağları ördü.Bende hayata isyan etmek yerine onun bana çizdiği yoldan yoluma devam etme kararı aldım.Sonunda merdivenlere ulaştığımda topuklarım üzerinde dönüp birkaç ikinci sınıf öğrencisinin oturduğu yere doğru ilerledim:"Yerimden kalkar mısın küçüğüm?" Aslında bu bir soru değildi.Yüzüme yine sevmediğim ama yüzümde bulunması gereken kibirli gülüşü kondurmuştum."Ama buraya ben senden daha önce oturdum."Bu ne biçim bir cevaptı böyle? Bu ikinci sınıflar ciddiden yeniyetmeydi."Sana kalk dedim!" Resmen kükremiştim.Kız, refleks misali bir hızla etrafa yaydığı eşyaları toplayıp,ayağa kalktı.:"Teşekkür ederim tatlım.Gidebilirsin." dedim yeniyetmenin yüzündeki tedirginliği biraz silmek istercesine.Kızın ayak sesleri bulunduğum yerden yavaş yavaş uzaklaştı ve sonunda duyulmaz oldu.Ben ise yine telefonumdan bana gelen mesajları kontrol edercesine tarıyordum.Dalgalı saçlarımı nazik bir hareketle sırtıma doğru attım.Ve en sevdiğim arkadaşlarımdan biri olan Lily'e mesaj attım.'Tatlım,sana ihtiyacım var.Neler oldu tahmin bile edemezsin.Merdivenlerdeyim,seni bekliyorum.'

Lily ile ben çocukluk arkadaşıydık.Ailemizin birbirine olan yakınlığı bize de yansımıştı.Aslında yakın arkadaş olmamızın tek nedenide bu değildi.Öyle iyi anlaşırdıkki bizi parmakla gösterirlerdi.Benim kahrımı inanılmaz derecede çok çekmişti.Bana katlanabilen nadir insanlardandı.Herkes bir yana,o ise bir yanaydı benim kalbimde. Sırrımı bir gün bana karşı kullanmayacağını bildiğimden birtek ona güvenirdim.Her zamanki gibi şimdide yanımda olması için tüm dileklerimi bu yöne yönlendirdim.O kadar düşman arasından dostlara da ihtiyacım vardı.Değil mi?

Konu: Geri: Arkadaşlık bambaşkadır. Çarş. Eyl. 08, 2010 5:41 am

Tenefüs zilinin çalmasıyla, öğretmenin susmasını beklemeden dışarı fırladım. Bu sıcak yaz günlerinde değil öğretmen, öğrenciler bile çekilmiyor. İnsan öğretmenleri bile dinlerken terleyebilir mi ki? Gidip üstümü değiştirsem iyi olacaktı, dersimiz Beden Eğitimiydi. Soyunma odasına yönelirken, telefonuma düşen mesaj beni oldukça kuşkulandırmıştı. Telefonu elime alıp mesajı okumaya başladım.
”Kimden: Lydia McCarthy.
Mesaj: 'Tatlım,sana ihtiyacım var.Neler oldu tahmin bile edemezsin.Merdivenlerdeyim,seni bekliyorum.'”

Lydia ile küçüklükten beri arkadaşızdır. Ne bir kavgamız olmuştur ne de atışmalarımız. Severim kendilerini. Herneyse, direk merdivenlere yönelerek onu bulmaya çalışıyordum. Tartışan birkaç grubun arasında ezilme tehlikesi yaşamak üzereydim. “Afedersiniz.”, “Pardon.”, “Geçebilir miyim?” sözlerini söylemekten sıkılmıştım ve sonunda Lydia’yı bulmuştum.
Üzgün üzgün bana bakıyordu, neler olmuştu? “Hayırdır tatlım, ne oldu?” Gözlerinden süzülen gözyaşları her seferinde yere indiğinde tüylerim ürperiyordu. Ağlaması içimi acıtıyordu, senelerdir böyle hiç ağlamamıştı. “Lydia, neler oluyor?”

» arkadaşlık bize göre değil