Eğlenceli Bir Buluşma

Gözlerini açarken beyninin ona yaptığı baskı gittikçe artıyordu. Dün akşam içkiyi fazla kaçırmış olmalıydı. Açtığı gözlerini tekrar yumdu ve biraz daha uyumak için yalvarmaya başladı. Yatakta sinirli sinirli dönmeye başladı. Doğruldu, gözü duvardaki saate kaydı. "Tanrım!" dedi kendi kendine, saat öğle olmuştu. Lüci ile buluşacaktı ve onu fazlasıyla bekleteceğini hissediyordu. Koşarak kendini banyoya attı. Uzun süre sıcak suyun altında kaldıktan sonra havluyu bedenine sardı ve odasına geçti. Üstüne siyah straplez bir t-shirt giydi. Altına siyah bir jean ve onla uyumlu bir deri ceket. Telefonunu cebine sıkıştırdı, eline cüzdanını aldı ve kendini sokağa attı.

Öğle yemeği için restoranları tıklım tıklım dolduranlar, bir yere yetişmek için koşuşturan insanlar ve mağazaların önünde salyalarını akıtan kız topluluklarını aşarak yoluna devam etmeye çalışıyordu. Adımlarını hızlandırdı, önüne çıkanlara küfürler mırıldanıyordu. Birkaç köşe döndü, sonunda insanlar azalmaya başlamıştı. Arabaya binmediği için kendine kızıyordu. Tepedeki hafif güneş onu biraz terletmişti. Telefonunun titreştiğini hissetti. Luci olduğuna emindi, düşündüğünden de çok geç kalmıştı. Sonunda, Starbucks'ın yeşil tabelasını gördüğünde içinde bir rahatlama oluştu. Koşar adım içeri girdi, etrafı süzdü ve bingo! Luci oradaydı.

Tezgaha yöneldi ve Çikolatalı Frappe ısmarladı. Bir süre bekledikten sonra içeceğini aldı ve gülümseyerek ona doğru yaklaştı. "Hey." dedi ona sarılırken. Başta bu kızı Skyler'a ulaşmak için bir araç olarak kullanıyordu fakat sonra gerçekten iyi anlaştıklarını farketti. Deri ceketini çıkarıp sandalyenin arkasına astı ve oturdu. "Uzun süredir görüşemiyoruz Bonny." dedi. Sesinden onu özlediği belliydi. "Eh, evden çıkmayı denersen başarabiliriz." dedi Bonnie gülerek. Göz altlarına bakılırsa son zamanlarda tek yaptığı uyumaktı. Biraz kapatıcı kullanmıştı ama o şişlikler hala belliydi. Yine de hoş görünüyordu, her zaman ki gibi. Dolgun dudakları, uzun ve bakımlı saçları ve muhteşem bir fiziği vardı. Bonnie bazen onu kıskansada bunu belli etmiyordu. Biraz megolomanca olsada kendisini de oldukça güzel bulduğu söylenebilirdi. Düşüncelerini Luci'nin sesi böldü. "Neler yapıyorsun?" Ah, hayatında pek bir değişiklik olduğu söylenemezdi. "Her zaman ki şeyler, biraz yorucu ve sıkıcı. Sense?... Ah! Dur tahmin edeyim. Uyuyorsun değil mi?" dedi ve ardından neşeli kahkahalar masayı sardı.

Tahta kapı hafifçe gıcırdayarak aralandı, birkaç kişi gelenin kim olduğunu anlamak için başlarını kapıya doğru çevirmişti. Yeni gelen genç kızın yüzündeki büyüleyici ifadeye takılanlar başlarını gerektiğinden daha geç çevirmişlerdi önlerine. Tanıdık renkli gözler ona taraf baktığında gülümsedi. Buraya aceleyle geldiği her halinden belliydi, altın sarısı dümdüz bir biçimde beline kadar uzanıyordu. Üst kısmını tamamen saran straplez T-shirtü ve koyu renk jeani ile istediği her şeye sahip olabilecek bir kızdı. Bonnie içeceğiyle ona doğru ilerlerken ayağa kalkıp ona sarıldı. "Uzun süredir görüşemiyoruz Bonny." Bu konuda gerçekten de haklıydı çünkü hem Lucy hemde Bonnie oldukça yoğun günler geçiriyorlardı. En son görüşmeleri neredeyse 3 hafta önceydi. Bonnie'nin cevabı karşılığında gülümsedi, aslında yoğun iş hayatına rağmen kendisini biraz zorlarsa dışarıya çıkabileceği doğruydu. Fakat o dışarıya çıkıp kendini yormaktansa, evde dinlenmeyi tercih ediyordu. Çantasında titreyen telefonuna aldırmayarak konuşmaya devam etti:

"Neler yapıyorsun?"

İçeceğinden bir yudum daha alırken, gözlerini Starbucks'ın içerisinde gezdirdi. Bir yandan da düşünmeye devam ediyordu. Bonnie ile yaklaşık 4 aydır tanışmasına rağmen ona epey alışmıştı. Boş kaldığı zamanların çoğunda onunla ya da Desire ile buluşuyordu. Bazı zamanlar onlar gibi HJ 4. sınıfta okumak istediği bile oluyordu. Bonnie'nin cevabıyla düşüncelerinden ayrılarak gerçek dünyaya geri döndü. Gözlerini içeceğine dikerek konuşmaya başladı:

"Aynı şekilde. Sanırım kendime biraz daha zaman ayırmalıyım."

Bu konuda tek böyle düşünen kendisi değildi, çoğu kişinin görüşleri de bu yöndeydi. Aynı şey ailesi içinde geçerliydi, ailesiyle uzun süredir görüşemiyordu. Onlar İtalya'da olmasınında bunda bir etkisi vardı aslında. At kuyruğundan çıkmış sarı saçlarını aldırmaz bir biçimde arkaya atarak, Bonnie ile sohbetine devam etti.

"Aynı şekilde. Sanırım kendime biraz daha zaman ayırmalıyım."

Evet, kesinlikle kendiyle biraz daha ilgilenmeliydi. Arkadaşlarıyla görüşmeliydi. Özellikle de Skyler'la. Onu düşününce Bonnie'nin yüzüne kocaman bir gülümseme yayıldı. Luci düzensiz at kuyruğundan yaptığı saçlarından çıkan tutamları arkaya atarken merakla Bonnie'ye baktı. Bonnie tekrar güldü ve elini boşver dercesine savurdu ve... Ah! Savurduğu el Frappe'sine çarptı. Karton kutunun kapağı açılarak önce Bonnie'nin üstüne sonra da yere yuvarlandı. Frappe'nin bu kısa macerası hem Bonnie'nin kıyafetlerini hem de yeri berbat etmişti. Sinirli bir şekilde ayağa kalktı. Kendi kendine küfürler sıralarken Luci'nin bir şey olmaz dediğini duyuyordu ama pek aldırmadı. Kıyafeti mahvolmuştu ve bu Bonnie'nin nefret ettiği şeylerden biriydi.

Mekanda çalışan adamlardan biri gelmişti, yerleri paspasla temizledi. Ağzından önemli değil hanımefendi, sakin olun hanımefendi tarzı cümleler dökülüyordu. Biri ona üstünü temizlemesi için ıslak bir bez getirmişti. "Kıyafetlerinize zarar vermez, temizleyebilirsiniz." dedi sakince. Bonnie adamın elinden bezi kaptı ve t-shirtüne ve jeanine bulaşan frappe artıklarını çabucak temizledi. Kıyafetler üstünde sadece biraz ıslaklık kalmıştı o da birazdan geçer diye düşündü ve yerine oturdu. Az evvel ki sinirinden eser yoktu. Her zaman ki gibi bir anda patlamıştı ve ardından sönüverdi. "Özür dilerim Luci, en sevmediğim şey bilirsin." Lucianna başını anlayışla salladı. "Önemi yok." dedi gülümseyerek. Bir türlü eğlenceli olaylara geçememişlerdi. Bonnie oturuşunu düzeltti ve pozisyonunu aldı. "Hayatında bir yakışıklı var mı bakalım?" dedi, yüzünde sinsi bir gülümseme vardı.