Felekten Bir Gece.

Konu: Felekten Bir Gece. Salı Ocak 25, 2011 7:40 am

Delphia P. De'Lacarté ~~ Stella Wilson

iki kafadar felekten bir gece geçirmek amacındadırlar.

Konu: Geri: Felekten Bir Gece. Salı Ocak 25, 2011 7:53 am

Çok canı sıkılıyordu. Bütün gün eve tıkılıp kalmıştı. Ve bu
durum sinirlerini bozuyordu. Delphia evde tek başına otururken annesi
kendisinden yaşça küçük bir sevgili bulmuş, onunla gününü gün ediyordu. Aslında
Delphia’nın annesiyle babası ayrılmadan önce de bu durum böyleydi. Hem
annesinin hem de babasının gizli ilişkileri vardı ve Delphia bunun farkındaydı.
Onlar ayrılınca da bu ilişkiler gün yüzüne çıkıvermişti işte. Delphia derin bir
iç çekti ve laptopuna döndü ve Stella’ya twitter’dan mesaj attı. Bu kızla vakit
geçirmek çok eğlenceliydi doğrusu ve işte bu yüzden bir yerlere gidip kafa
dağıtmaları lazımdı. Sahi zaten Stella da birkaç gündür yoktu ortalıklarda.
Acaba ? diye birden düşündü. Yoksa o ‘meret’ yüzünden başına bir şey mi
gelmişti? Delphia telaşlanmıştı birden. Ama bir süre sonra Stella’dan mesaj
gelince içi rahatlamıştı. Demek evdeydi bütün gün. E o zaman bir şeyler yapmak
lazımdı. Bu isteğini belirten bir mesaj yollayıp beklemeye başladı Delphia. Bu
sırada da dün aldığı kitabı okuyordu. Aradan birkaç dakika gelmişti ki Stella’dan
cevap gelmişti. Delphia sevinçle yerinden kalktı laptopunu kapadı ve
hazırlanmaya başladı.

Dolap-odasının kapısını açtı ve kıyafetlerine bakmaya
başladı. Aslında her gün ne giyeceği belliydi Delphia’nın her koşula göre
hazırlatırdı kıyafetlerini. Yoksa o oda büyüklüğündeki dolabını nasıl toplu
tutabilirdi ki! Önünde-göbek hızasında- bir cebi olan siyah-beyaz bir elbise
giydi üzerine. Fransa’dan almıştı bu elbiseyi. Ayağına siyah, deri, dizlerinin
üzerine kadar gelen çizmelerini de giydi ve aynasının karşısına geçti. Aslında
saçı yapılıydı arkadan toplamış ve önünden bir tutam bırakmıştı başka bir şeye
gerek yoktu. Makyaj yapıp yapmama konusunda çok kararsızdı ama Lola&Coco’nun
diline dolanmak pek iyi olmazdı Delph. için. Tanrı Lola&Coco’yu korusun! Fondöten
sürdü suratına birazcık ve dudağına da hafif kırmızılıkta bir ruj sürdü.Gözlerine
kahverengi bir kalem çektikten sonra hazırdı işte. Aynadaki görüntüsüne
gülümsedi. Sonraysa hemen çantasını kapıp dışarı çıktı.

Evlerine birazcık uzakta olan bir mekandı gittikleri yer.
Burası küçük, sevimli, gözden uzakta bir bardı. Stella ve Delphia çoğu zaman
burada takılırlardı. Delphia içeri girdi ve bar kısmına oturdu. Stella gelene
kadar kendisine hafif bir içki söyleyip onu beklerken dikti kafasına. Bir tane
daha söyleyecekken Stella gelmişti içeriye. “Hoş geldin canım!” dedi Delphia
sarılarak Stella’ya. Stella’ya şöyle bir
baktı ve gülmüseyerek “ Harika görünüyorsun Stel.! Sanırım sen de yavaş yavaş
Yukarı Doğu’ya alışmaya başladın ha! Yoksa babaannen mi zorladı seni böyle
giyinmeye ?"“Neyse ee ne içiyoruz bakalım?” diye ekledi, Stella’ya
bakarak. dedi gülerek.

Konu: Geri: Felekten Bir Gece. Salı Ocak 25, 2011 8:48 am

Keşke okullar açılsaydı da günün yarısını boş geçirmekten kurtulsaydım. Dışarı çıkamamak da en kötüsüydü. Okumakta olduğum kitabı yarıda bıraktım. Artık kitaplarda sıkıntımı gideremiyordu. Bir haftadır evdeydim. Bunalmıştım. Kanımın tek ihtiyacı olan şey uyuşturucuyken, nasıl ona ulaşamıyordum? Neden ulaşmak istemiyordum? İsteseydim tüm engelleri ortadan kaldırır, ona ulaşırdım. Laptobumu açtım. Önce Facebook hesabımı kontrol ettim. Twitter'a giriş yaptığımda ilk gördüğüm şey Delphia'nın yazısıydı. Ortalarda olmadığımı farketmiş olan tek insandı galiba. Sahi hazır dışarı daveti almışken bunu ters tepmemeliydim. Hemen Delphia'ya cevap yazdım ve laptobu masanın üstünde bırakarak hazırlanmaya başladım.

Yarısını yeni aldığı kıyafetlerinin arasına girdim. Bütün bir dolap? George'a fena girmişti. Bu durumdan hoşnuttu heralde. Birkaç aydır skandalsız bir hayat sürmemiz babamın hoşuna gidiyordu. Kendi temiz değilken, nasıl benden temiz bir beden bekliyordu? Krem rengi fırfırlı kolsuz gömlek, dantel ceket ve dantel şorttan olan takımı üstüme geçirdim. Bacaklarımın gözükmesi yeni bir skandal yaratmazdı. Daha açık şeylerle dışarı çıkmıştım. Krem rengi süet çizmelerden birini aldım ve ayağıma taktım. İçinde olmaktan mutlu olduğum gardrobumdan çıktım. Bulgar aynasının karşısına geçtim. Bir haftadır makyaj yapmıyordum bile. Saçlarıma baktım. Uçlarını az maşalamalıydım. Derin bir nefes aldım. Ben Stella'ydım ve şuan gözüktüğüm kadar berbat değildim. Tuvalet aynasının karşısına geçmeden önce laptobumu son kez kontrol ettim ve DP'ye cevap yazdım. Her zaman ki yer.. Her zaman ki gibi bar. Kafayı çekerken çaktırmadan XTC çakabilirdim. Aslında bedenimin tek ihtiyacı biraz esrar çekmek ve her şeyi unutarak bütün bir gece yaşamaktı. "Çıkar bunları kafandan Stella" diye kızdım kendi kendime ve makyaj masasına oturdum.

Şimdi eskisi gibi hissediyorum aynanın karşısında, yüzüme renk gelmişti. Saçlarımın uçlarını son bir kez daha spreyledim. Bir el çantası alarak içine cep telefonumu, pudramı ve cüzdanımı attım. Şimdi hazırdım. Daha fazla DP'yi beklememe gerek yoktu. Son bir kez aynaya baktım. Gözümün altındaki morluklar olmadan daha iyiydim. Evet, daha güzeldim.
"Nereye gidiyorsun Stella?" Babaannem tamamen aklımdan çıkmıştı. Aklımda uyuşturucu dışında ne vardı ki? Unutmalıyım onu, unutmalıyım! "Eve fazla tıkandım. Az da olsa eski Stel olmanın vakti geldi. DP'yle çıkıyoruz merak etme." dedim ve kapıyı açtım. "Peki şöfor bıraksın seni." , "Peki babaanne, peki!" dedim ve arabaya doğru yürümeye başladım.

"Her zaman ki yere" Şöfor bile biliyordu her zaman ki yerin neresi olduğunu. Her zaman ki gibi sakin, oturduğum bardı. Son birkaç aydır skandal çıkarmayacak yerlere gidiyordum. Babamın isteği ve babaannemin hayalleri üzerine..

Mekana varmıştım bile. DP bardaki yerlerinde oturuyordu ve içkisini yudumluyordu. "Hoşgeldin canım!" diyerek ayağa kalktı. İyi bir sarılmadan sonra tekrar oturdu ve bende ona uyarak yanına oturdum. "Harika görünüyorsun Stel.! Sanırım sen de yavaş yavaş Yukarı Doğu’ya alışmaya başladın ha! Yoksa babaannen mi zorladı seni böyle giyinmeye ?Neyse ee ne içiyoruz bakalım?” gülmemek için kendimi zor tuttum. Gerçekten giyimim o kadar da değişmiş miydi? Bugün Lola&Coco beni yayınlamalıydı. Hazır berbat bir hâlde değilken insanlar dönüşümü görmeliydi. Barmene baktım ve "Votka, kola" diye siparişimi verdim. Barı izledim. Yakışıklı çocuklar vardı ama hepsinin yanında kız vardı. Lanet olsun. Bir kere de şansım yaver gitmez miydi? Önceden erkekler çekmiş hâlimden korkup yanıma gelmezlerdi. Hazır normalken birilerini tavlamalıydım. Desperate Housewife'taki kadın gibi "Karşında gördüğün kişi hayatında içkiye para ödemedi" diyebilmeyi istiyordum. Ama bu tiple şansızdım."Babaannem değil, ben seçtim. Artık Yukarı Doğu Yakası hayatı süreceğim. Tanrı Lola&Coco'yu korusun. Votka kola her zaman ki gibi. Uçmamaya sözüm var." dedim boş bardağımı doldurması için barmene bardağı uzattım.Bugün uçmayacaktım. Uçarsam, kafamı çekeceğemi çok iyi biliyordum. Bile bile skandala yürüyemezdim.

Konu: Geri: Felekten Bir Gece. Salı Ocak 25, 2011 1:42 pm

"Babaannem değil, ben seçtim. Artık Yukarı Doğu
Yakası hayatı süreceğim. Tanrı Lola&Coco'yu korusun. Votka kola her zaman ki gibi. Uçmamaya sözüm var." Dedi Stella.

Stella’ya gülümsedi. Sonra barmene bardağı uzatıp "votka limon!" dedi. Barmen içkileri hazırlarken Delphia Stel’e bakarak “ Canım bak ne kadar zorlandığını anlayabiliyorum ama inan bu senin için çok daha iyi. Hem Yukarı Doğu Yakası hayatı da o ‘meret’ten farksız değil merak etme. Burada kimseye arkanı dönmemen gerek ve tabi Lola&Coco’ya da dikkat! Her an her yerde olabilirler.”

Stella ile tanıştığı zamanı hatırladı Delph. Aşağı yukarı altı yaşlarında falandılar. Babasıyla annesi henüz yeni ayrılmışlar ve Delphia annesiyle birlikte apar topar Manhattan’a taşınmıştı. Küçücük bir çocukken bu boşanma olayı onun için eğlenceli geçmişti. Anne ve babası bu durumun onun üzerinde etki yaratmaması için belki de doğduğundan beri ilk defa bu kadar iyi müttefik olmuşlardı. Manhattan’a geldiklerindeyse Delphia –anne ve babası belli etmese de- ayrılığın soğuk rüzgarını suratında hissediyordu. Hiç kimseyle konuşmuyordu- dadısı dışında-..O yaz tanışmıştı Delphia ve Stella. Annesinden –hiç de zorlanmadan- izni koparabilmiş ve dışarı çıkmıştı. Hoş zaten annesi her zamanki gibi pek bir meşguldü.

Dadısıyla birlikte parka gitmişti Delphia. Elindeki topu havaya atıp atıp tutuyordu. Topu birden elinden kaçıvermişti Delph.’in almaya gittiğindeyse kendi yaşlarındaki bir kızın topu yakaladığını görmüştü. İşte böyle tanışmışlardı DP. Ve Stella. O günden beri de sık sık olmasa bile görüşür olmuşlardı. Ve o zamandan bu yana ikisi de epey değişmişti. Delphia Yukarı Doğu Yakası’ndaki sosyetikler kervanına katılmayı tercih etmiş, Stella ise anca babaannesi onu zorlarsa böyle davranmaya girişmişti.İlk tanıştıkları
zamanı hatırlayınca gülümsedi. Stella onun bu tuhaf gülümsemesine şaşırmıştı. Kim bilir ne düşünmüştü kızcağız O’nun hakkında. “Tanıştığımız gün geldi aklıma. Hadi bakalım çin çin tanıştığımız güneé: )” Ve elindeki bardağı Stella’nın bardağıyla tokuşturduktan sonra bir seferde dikti kafasına ve barmene uzattı. “Bir tane daha.” Ama barmen onu duymamış gibiydi. Barmen’in bakışlarından anladığı kadarıyla Stella’yı kesiyordu barmen çocuk. Bir barmene bir Stella’ya bakıyordu.Başka zaman olsa o barmeni kendisine ayarlamayı bilirdi Delph. ama Stella’ya bunu yapamazdı. Kulağına yaklaşıp “Barmen seni kesiyor” dedi gülerek.

Konu: Geri: Felekten Bir Gece. Çarş. Ocak 26, 2011 5:29 am

Her şeye rağmen gülümsüyordu DP. "Votka Limon!" Limondan nefret ederdim. Tuzda fazla tüketmeyen biriydim. Tansiyon düşüklüğü yüzünden kaç kere hastaneye kaldırılmıştım. Limon demişken, portakal, mandalina v.b. meyveleri de sevmezdim. Yemeden önce hep tereddüt ederdim acaba ekşi çıkar mı diye. Her zaman gariptim. Ekşi diye korktuğum şeyleri tüketmezken, tadı zehir gibi olan maddelere bağlıydım. "Canım bak ne kadar zorlandığını anlayabiliyorum ama inan bu senin için çok daha iyi. Hem Yukarı Doğu Yakası hayatı da o ‘meret’ten farksız değil merak etme. Burada kimseye arkanı dönmemen gerek ve tabi Lola&Coco’ya da dikkat! Her an her yerde olabilirler." Benim dünyamdan ne kadar farklı olabilirdi ki. Delphia bile bana acıyordu. "meret" . O kadar da alışılmadık bir kavram değildi New York'ta. Mankenler, oyuncular, şarkıcılar.. Hepsi kullanırken, bi ben kullanınca bu kadar büyütülüyordu. Boş bardağımı uzatırken, boş gözlerle barmene baktım. Hiçbir şey demedim. İhtiyacım olan tek şey susmaktı. Böylece uyuşturucuya olan isteğimi bastıramaz hâlde düşüncelerle boğuşabilirdim. Barmenin yeni doldurmuş olduğu votkayı tepeme diktim ve tadından gelen acı tat nedeniyle suratımı ekşittim. Boş bardağı barmen elimden aldı. Ne şimdi benle flört mü ediyordu? "Biliyor musun Delpie, "meret" dediğin şeyden bir kaç doz aldığında her şeyi unutuyorsun ve gökyüzünü hissediyorsun. Uçmak çok güzel şey. Yukarı Doğu Yakası'yla baş edebilecek kadar dişliyim. Ne kadar gece hayatını daha çok sevsem de. Oradan hiçbir zaman eksik kalmadım. İntikam nedir herkesden iyi bilirim." dedim boş boş bakarak. Ardından ekledim: "Bunu sadece on bin dolarlık çanta zanneden kızlardan çok iyi bilirim. En kötü adamlarla, en kötü kızlarla karşılaştım. Onlar annesinin kucağında yatarken ben kötü adamların koynunda kıvranıyodum" Düşüncelerim bulanıyordu şimdiden. Sarhoş olduğumu hissediyordum.

Delphia'ya baktım düşüncelere dalmış ve kendi kendine gülüyordu. Ona baktığımı farketmiş olmalı ki : "Tanıştığımız gün geldi aklıma. Hadi bakalım çin çin tanıştığımız güne!" Tabi ya tanıştığımız gün.. Hatırlıyo muydum ki? Yok ya sanırım hatırlamıyordum. Beynimde garip görüntüler vardı. Annemin hasta olduğu zamanlardı. Babaannem beni parka götürmüştü. İşte o gün tanışmıştık. Bütün olaylar gözümün önünden film karesi gibi geçiyordu. Annemi zannettiğimden çok daha fazla özlüyordum. Ona sarılmayı ve onun uslu kızı olmayı. Arthur'daki yaramaz ikizler gibi başka çocukların kumdan kalelerini bozduğumda benim yerime özür dilemesini.. Evet benim sorunlarımı düzeltmesini seviyordum. Şimdi babaannem vardı. Onun kadar sıcak değildi sarılışı, onun kadar içten değildi sevişi. Onun bir çok torunu vardı ama annemin bir kızı bendim! Düşüncelerden kurtulmak için: "Tanıştığımız günün şerefine" diyerek bardaklarımızı tokuşturdum ve içkiyi tepeme diktim. Annemin hasta hâli geldi gözüme. Bir damla yaş aktı ve bunu Delphia'nın görmemesi için gözlerimi kırpıştırdım. Ağlama zamanı değildi, eskileri hatırlayıp gülme zamanıydı. Ama neydi eski de bıraktığım gülünecek bir anı?

Başka zaman olsa, böyle bulanık zamanlarda, düşüncelerden arınmak için kafayı çekerdim, ya da biriyle flört ederek kafayı dağıtırdım. “Barmen seni kesiyor” Bu kelimeleri duyunca zönk dercesine bir bakış attım DP'yi sonra istemdışı barmene baktım. Hoştu. Burda yeni olmalıydı. -Sen yenisin galiba?- diyerek çocukla flört ederdim başka zaman olsa. Ama şimdi bunu istemiyordun. Tek istediği eski dostuyla felekten bir gece. "Boş veer, vur kadehi dostum eski günlerin şerefine!" dedim ve bir kahkaha patlatarak bardağımı kaldırdım.

Konu: Geri: Felekten Bir Gece. Çarş. Şub. 02, 2011 8:07 am

Delphia da bardağını kaldırmıştı. Stella’ya bakıyordu. Yüzündeki hüzünü ve içindeki acıyı hissedebiliyordu. Çok acı çekmişti Stella hem de Yukarı Doğu Yakası’ndaki herkesten çok daha fazla acı çekmişti. Küçük yaşta annesini kaybetmesi onu derinden yaralamıştı. İşte belki de bu yüzden uyuşturucuya merak salmıştı ve ona bağımlı hale gelmişti kim bilir? Ona sığınacak bir liman, sarılacak bir kucak sunuyordu belki de. Delphia bir an için annesinin ölmüş olabileceğini düşündü. Bu düşünce bile onun nefesini tıkamaya yetmişti. Annesiyle iyi anlaşamayabilirdi hatta onun davranışlarını yadırgayabilirdi ama o yine de ‘anne’siydi onun. Her ne olursa olsun onu sevecek tek kişiydi annesi. Şimdi sorumsuz genç kızlar gibi davranıyordu ama bu yeri geldiğinde kızını kucaklamayacağı anlamına gelmiyordu. Hoş Delphia hiçbir sorununu annesine anlatmamıştı ki. Ne geçen yıl olanları anlatmıştı ona ne de diğer acılarını. Annesi onu hep gülerken ya da annesine bu sevgili merakından hoşlanmadığını belirtirken biliyordu.

Barmene bardağını uzattı ve bir tane daha istedi. Sarhoş olmaya başladığını beyninin bulanıklığından ve de vücudunun ısınmasından anlıyordu. Zaten bu gece maksat sarhoş olmak değil miydi? Vanessa evde yoktu-kim bilir yine kiminleydi?- Aslında annesinin her şeyi boş veren özelliği çok hoşuna gidiyordu.

Stella’da bugün kesinlikle bir şeyler vardı. Nedenini çözebilmiş değildi henüz Delphia ama bunu en yakın zamanda öğrenmeliydi, hatta hemen şimdi. "Boş veer, vur kadehi dostum eski günlerin şerefine!" demişti Stella. Delphia da arkadaşının kahkaha atıp bardağı kaldırmasına karşılık verdi. Votkasını kafasına diktikten sonra tekrar barmene uzattı bardağını. Sahi bu kaçıncı bardak olmuştu? Artık iyice kendinden geçtiğinden emindi. Arkadaşının da öyle olduğu kesindi. Ayağa kalkmayı denedi Delphia ama beceremedi, gülmeye başlamıştı. Birkaç kişinin kendisinin olduğu tarafa baktığını görünce aynen devam etti. Sonrasındaysa arkadaşına dönüp “Hadi gel biraz da dans edelim”dedi

Spoiler:

Konu: Geri: Felekten Bir Gece. Cuma Şub. 04, 2011 8:53 am

Flörtöz barmene baktım. Bakışları artık bana özel değildi. Diğer kızları da kesiyordu. -Sersem- . Dikkatimi Delphia'ya verdim, düşünceliydi. Ne düşünüyordu acaba? Hayat ne garipti. Milyonlarca insan ve milyonlarca farklı düşünce. Bu kesmin dışındakiler para savaşı verirken, biz kalite savaşı veriyorduk. Kimilerinin bir yıllık maaşı birinin bir çanta parasıydı. Amerika Birleşik Devletleri'nde bir çok örneği vardı bunun. Brooklyn'le Manhattan bile bu yüzden ayrılıyordu ya zaten. Sosyalist düşüncelere dalmışken Delphia'nın sesiyle irkildim. "Hadi gel biraz da dans edelim"Sersem barmenden uzaklaşmak için iyi bahaneydi. "Dans edelim" diyerek ayağı kalktım. Dans pistine doğru yürümeye başladık.

David Guetta müzikleri çalmaya başladığında bardakilerin çoğunluğu piste gelmişti. Kendinden geçmiş sarhoşların arasında kendinden geçmiş bir sarhoş olarak dans etmek güzeldi. Müziğe kendimi kaptırmışken Delphia'nın yanımda olmadığını farkettim. Acaba neredeydi? Dans etmeyi bıraktım ve Delphia'yı aramaya başladım kalabalık arasında.

Beline dolanan elle irkildim. Arkamı döndüğümde karşımda hatıralarla karışmış birini gördüm. Ne işi vardı burada? "Bırak beni"diyerek ittim."X-s-T-e-l-l-a-C değil misin?" harfleri teker teker saymıştı. Kafamdan çıkarmaya çalıştığım düşünceleri tekrar kafama sokan tek kişi. Korkuyordum. Bakışlarıma yansımış olsa gerek ellerimi avucuna aldı. "XTC benim. Ne istiyorsun?" diyerek elimi tutan elini ittim. Şimdi ihtiyacım olan tek şeyi bana verebilecek tek kişi oydu. Beni uyuşturucuya alıştıran da oydu. Çünkü babam aracılığıyla mal temin etmeyen sayılı adamlardan biri ve benim tanıdığım tek kişiydi. "Hiçbir şey. Sadece selam vermek istedim. İhtiyacın olursa numaramı biliyorsun" , "Bilmiyorum. Sildim numaranı. Hiçbir şey istemiyorsan rahat bırak beni.""İstediğinin hâlâ bu olduğunu biliyorum. Ben seni istediğim zaman bulurum bunu da biliyorsun." diyerek ondan uzaklaşmak için arkamı döndüm. Kulağıma vuran nefesini hissediyordum. diyerek avucumun arasına bir şey koydu. Uyuşturucu olduğuna emindim. Yavaşça arkamı döndüm ve beni öpen dudaklarıyla karşılaştım. Onu nazikçe ittim. "Teşekkür ederim. Hâlâ bakireyim. Ve sana ödeme yapacak nakidim yok." diyerek malı avuçlarına tekrar koydum. "Hediye olsun Stella." , "Ölüm için bir hediye. Görüşürüz.""Seni bulacağımı biliyorsun. Mutlaka görüşeceğiz." Delphia'yı görmüştüm. O'nu iterek kalabalığın arasında ilerlemeye başladım. Delphia uzaklaşıyordu. Titreyen telefonumu hissettim Delphia'dan mesaj gelmişti. Gittiğini bildiriyordu. Delphia'da gitmişken avuçlarımın arasındaki paketi açtım ve bir tanesini ağzıma attım.

rp out: NPC kullanmak yasak mı bilmiyorum. Şimdilik kabul edin. Puan kırarsınız olmazsa.

-RP BİTMİŞTİR-

» Felekten Bir Gece
» Yalnızca bir gece.
» Güzel bir gece...
» Ara sokakta bir gece...